Stage Alive: «Ηθοποιοί και θεατές γινόμαστε μια παρέα»

της Ηρώς Κουνάδη 

Τι κάνουν τρεις άνεργες γυναίκες στην Ελλάδα του 2011; Ληστεία ή bar theater; Οι πρωταγωνιστές του Stage Alive, που ανεβαίνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Tiki Bar, Ρεβέκκα Φελεκίδου, Γιώτα Ευσταθίου, Νάντια Κλάδη, Χρήστος Μαραθιάς και Βαγγέλης Τάτσης, απαντούν αυτό και άλλα «καυτά» ερωτήματα, σχετικά με την παράσταση, το φαινόμενο των θεατρικών παραστάσεων που ανεβαίνουν σε μπαρ και τα happy endings, που είναι πια τόσο passé…

Στην Αθήνα των 200+ θεάτρων, γιατί να ανεβάσει κανείς μία θεατρική παράσταση σε μπαρ;
H διαφορά μιας θεατρικής παράστασης που παίζεται σε ένα θέατρο από μια θεατρική παράσταση που παίζεται σε ένα μπαρ, δεν είναι το θεατρικό κείμενο , ούτε η υποκριτική -η οποία σαφώς και προσαρμόζεται στον εκάστοτε χώρο, αλλά αυτό ισχύει και για τις σκηνές θεάτρου- αλλά ο χώρος . Όλα είναι όπως στις κανονικές σκηνές, αλλά προσαρμοσμένα στις ιδιομορφίες του χώρου. Οπότε το bar theater δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από μια σκηνή. Επιπλέον, οι θεατές νοιώθουν πιο χαλαροί, αφού μπορούν χωρίς κανένας να τους ''ζητήσει το λόγο'' να σχολιάσουν. Πίνουν το ποτό τους που όχι απλά επιτρέπεται αλλά ενδείκνυται κιόλας και γενικά επειδή σχεδόν ''σκηνή και πλατεία'' δεν υπάρχουν, ο θεατής αισθάνεται να παίζει και ο ίδιος. Έτσι ,εμείς που είμαστε μια πρωτοεμφανιζόμενη ομάδα θεωρήσαμε πως πρέπει να γνωριστούμε με το κοινό μας σε ένα ευχάριστο, χαλαρό και άνετο χώρο. Αν αυτός δεν είναι ο χώρος ενός μπαρ, τότε πού αλλού μπορεί να είναι;

Πώς προέκυψε, και τι σημαίνει, το όνομα της ομάδας και του έργου, Stage Alive;
Το όνομα Stage Alive βρέθηκε από τον Βαγγέλη Τάτση κατά τη διάρκεια της συγγραφής του θεατρικού κειμένου. Και οι δυο συγγραφείς (σ.σ.: Βαγγέλης Τάτσης και Θανάσης Σταυρόπουλος) ήθελαν ο τίτλος του έργου να έχει ένα είδος δισυπόστατης έννοιας. Το Stage λειτουργεί αφενός σαν θεατρική σκηνή και αφετέρου ως εργασιακός όρος για ανθρώπους που εργάζονται σε θέσεις δημόσιου χαρακτήρα (stage, stager). Όσον αφορά το Αlive και αυτό με τη σειρά του έχει διπλή έννοια. Από τη μία χρησιμοποιείται με την έννοια του «ζωντανός επάνω στη σκηνή» και από την άλλη για τους ανθρώπους των Stage, που αν και απολυμένοι λόγω των τελευταίων πολιτικών εξελίξεων είναι ακόμα ζωντανοί.

Τι κάνουν, τελικά, τρεις άνεργες γυναίκες στην Ελλάδα του 2011; Ληστεία ή θέατρο;
Το θέατρο είναι το μέσο διαφυγής της καθημερινότητας. Οι τρεις γυναίκες προσπαθούν να καλυτερεύσουν την ζωή τους με έναν μάλλον ανορθόδοξο τρόπο, κάνοντας ληστεία αλλά τελικά το μόνο που καταφέρνουν είναι να πέφτουν σε όλο και πιο μεγάλα προβλήματα, χωρίς τελικά να μπορέσουν να ξεγλιστρήσουν από τον νόμο του αδυνάτου. Το σίγουρο είναι ότι και οι τρεις αυτές γυναίκες κάνουν το καλύτερο δυνατόν για να αποδώσουν όσο πιο όμορφα μπορούν τους ρόλους που υποδύονται.

Το soundtrack δένει εντυπωσιακά με την εξέλιξη της πλοκής και ζωντανεύει την παράστασή σας. Θεωρείτε πως είναι σημαντικό κομμάτι του bar theater η μουσική;
Η μουσική είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι όλων των παραστάσεων παγκοσμίως, και από τη γέννηση του θεάτρου. Δημιουργεί ατμόσφαιρες, συναισθήματα, πολλές φορές και καταστάσεις. Δε θα μπορούσαμε να φανταστούμε λοιπόν ένα bar theater χωρίς μουσική, είναι αναπόσπαστο κομμάτι. Η σκηνοθέτης μας, Λίλιαν Δημητρακοπούλου, έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στη μουσική επιμέλεια. Είναι κάτι που προσέχει πολύ ο κόσμος και αυτό μας χαροποιεί. Σκοπός μας δεν ήταν να κάνουμε μια μουσικοχορευτική παράσταση. Θέλαμε η μουσική να δένει με την παράσταση, και απ' ότι φαίνεται το καταφέραμε.

Πώς αλλάζει η δυναμική μεταξύ κοινού και ηθοποιών σε ένα bar theater, σε σχέση με ένα «παραδοσιακό» θέατρο;
Υπάρχει μια αμεσότητα με τον θεατή, γεγονός που πιθανώς να μην αισθανθεί ο θεατής σε άλλα θέατρα. Σε εμάς έρχεται, κουβεντιάζει με την παρέα του, πίνει το ποτό του, ακούει μουσική πριν και μετά την παράσταση. Δεν φεύγει μετά το τέλος της παράστασης. Νιώθει οικεία, άλλωστε μετά το τέλος της παράστασης συντελεστές και θεατές γινόμαστε μια παρέα... Γι' αυτό και μόνο αξίζει το bar theater ως βραδινή επιλογή.

Το Stage Alive δεν τελειώνει με αυτό που θα λέγαμε “happy end”, τουλάχιστον όχι με την ευτυχή κατάληξη που θα περίμενε κανείς. Έχετε κάτι με το Hollywood, ή θέλατε να περάσετε κάποιο μήνυμα;
To τέλος του έργου έχει περισσότερο χαρακτήρα συμβολισμού, παρά κάτι ξεκάθαρο όπως ένα Happy end ή οτιδήποτε άλλο. Η σύμβαση του θεάτρου βοηθάει σε πολλαπλά μηνύματα και όχι σε συμβατικές έννοιες και χαρακτήρες. Ο καθένας ανάλογα με τις εμπειρίες του, εκλαμβάνει και διαφορετικά αυτά που βλέπει. Έτσι, ενώ κάποιος θα μπορούσε να νοιώθει μια δικαίωση στο τέλους του έργου, κάποιος άλλος μπορεί και να νοιώσει άβολα, ή ακόμα και να παρεξηγηθεί –σε ακραίες, βέβαια, περιπτώσεις. Ωστόσο η γλώσσα του Θεάτρου πάντα ήταν σκληρή γιατί δε χαϊδεύει αυτιά, αλλά κρίνει και συμβουλεύει.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια της ομάδας;
Δεν επαναπαυόμαστε, ήδη συζητάμε τις επόμενες κινήσεις. Δεν έχουμε καταλήξει κάπου ακόμα. Το ταξίδι μας τώρα άρχισε...

Info:
Stage Alive
Tiki Bar, Φαλήρου 15, Κουκάκι, τηλ. κρατήσεων: 210 9236908 
Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15
 
Κείμενα: Βαγγέλης Τάτσης - Θανάσης Σταυρόπουλος
Σκηνοθεσία: Λίλιαν Δημητρακοπούλου
Παίζουν: Γιώτα Ευσταθίου, Νάντια Κλάδη, Ρεβέκκα Φελεκίδου, Χρήστος Μαραθιάς και Βαγγέλης Τάτσης
Διάρκεια: 75 λεπτά
Είσοδος: 10 ευρώ με ποτό