Πολλοί μου ζητήσατε να επιλέξω την κορυφαία μου (οινική, εννοείται) εμπειρία από το 2010. Η αλήθεια είναι ότι ήταν ένας τόσο γεμάτος χρόνος που ακόμα το σκέφτομαι και δεν ξέρω αν θα καταφέρω να καταλήξω σε μία μόνο επιλογή. Αν (και όταν) όμως φτιάξω ένα, ας πούμε, top 10, εκεί σίγουρα θα βρίσκεται και η επίσκεψή μου στο Κτήμα Γεροβασιλείου, στην Επανωμή, κατά το πρόσφατο ταξίδι μου στη Βόρεια Ελλάδα.
Ναι, ήταν μία πολύ όμορφη επίσκεψη, κατ' αρχήν επειδή το οινοποιείο βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό από το οποίο κατάγεται ο πατέρας μου, οπότε επ' ευκαιρία πέρασα και είπα κι ένα γεια στην οικογένεια εκεί. Έπειτα, είναι αλήθεια ότι με τον Βαγγέλη Γεροβασιλείου έχουμε συναντηθεί άπειρες φορές σε εκθέσεις, εκδηλώσεις, γευσιγνωσίες και γεύματα (εντός και εκτός Ελλάδος), ωστόσο η εμπειρία της προσωπικής ξενάγησης στο Κτήμα από τον ίδιο, καθώς και της δοκιμής των κρασιών από τα βαρέλια μαζί του ήταν μοναδική. Όπως μοναδικές ήταν και οι ιστορίες που μοιράστηκε μαζί μας, αλλά και οι καινοτομίες που έχει υιοθετήσει (πρωτοπόρος γαρ) στο οινοποιείο του.
Δοκιμάσαμε παρέα το Λευκό Κτήμα Γεροβασιλείου 2010 από τη δεξαμενή (που τότε ακόμα επρόκειτο να εμφιαλωθεί ενόψει των Εορτών), και ήταν εντυπωσιακά φρέσκο και κομψό. Όπως είναι γνωστό, το κρασί αυτό θεωρείται από πολλούς το κορυφαίο λευκό από Ελληνικές ποικιλίες (Ασύρτικο-Μαλαγουζιά), και δεν έχω κανέναν λόγο να διαφωνήσω μαζί τους. Δοκιμάσαμε επίσης το όμορφα πολύπλοκο Chardonnay 2010 που ήταν ακόμα στο βαρέλι, όπως και το αρωματικό Viognier 2010. Και βέβαια δοκιμάσαμε και τη Μαλαγουζιά 2010, καθώς θα ήταν μέγιστη παράλειψη (για να μην πω ιεροσυλία) να μη δοκιμάσουμε Μαλαγουζιά από τα χέρια του ανθρώπου στον οποίον χρωστάμε την διάσωση αυτής της όμορφης λευκής ποικιλίας. Η Μαλαγουζιά μπορεί να "κατάγεται" από τη Ναυπακτία, ωστόσο έφτασε στα χέρια του Γεροβασιλείου πριν από πολλά χρόνια - όταν ακόμα ήταν στο Porto Carras - ως μία ταπεινή κληματαριά που είχε φέρει ένας καθηγητής του, από την Ήπειρο. Ο Γεροβασιλείου ενδιαφέρθηκε αμέσως, (μικρο)οινοποίησε το σταφύλι της, κατάλαβε γρήγορα ότι η ποικιλία έχει μεγάλες δυνατότητες και, όπως λένε οι φίλοι μου οι Άγγλοι, the rest is history. Η ποικιλία που ξεκίνησε από εκείνη την κληματαριά στη γλάστρα, σήμερα καλλιεργείται σε αμπελώνες 240 στρεμμάτων του Κτήματος Γεροβασιλείου, ενώ αποτελεί το καμάρι (και, σε αρκετές περιπτώσεις, το μεγάλο στοίχημα) φτασμένων αλλά και ανερχόμενων οινοποιών για την εγχώρια, αλλά και για την διεθνή αγορά.
|ig:1-7|
Και βέβαια δοκιμάσαμε και τα ερυθρά του Κτήματος από το βαρέλι - το Ερυθρό Κτήμα Γεροβασιλείου, το Syrah, το Evangelo, καθώς και το Avaton, όλα της εσοδείας 2009. Ειδικά στο τελευταίο τρέφω τεράστια αδυναμία, όχι μόνο επειδή είναι ένα υπέροχο ερυθρό κρασί, αλλά επειδή προκύπτει από Ελληνικές ποικιλίες που θα χαρακτηρίζονταν "δεύτερης γραμμής", δηλαδή το Λημνιό, το Μαυρούδι και το Μαυροτράγανο, και εκεί πραγματικά ένας μεγάλος οινοποιός δείχνει την κλάση του. Πριν φύγω από το θέμα των βαρελιών, πρέπει να σας πω ότι εντυπωσιάστηκα όταν είδα ιδίοις όμμασι το απίστευτα καινοτόμο βαρέλι του μεγάλου Γαλλικού οίκου Seguin Moreau, ο ένας πάτος του οποίου είναι γυάλινος, για να μπορεί ο οινοποιός να παρακολουθεί την πορεία της ωρίμανσης του κρασιού και να κρίνει κάθε πότε πρέπει να κάνει ανάδευση (batonnage). Πρόκειται για (άλλη μια) καινοτομία του Κτήματος Γεροβασιλείου, που θα δείτε - πιθανώς και σε αποκλειστικότητα - σε μία από τις παραπάνω φωτογραφίες.
Η περιοχή της Επανωμής, έξω από τη Θεσσαλονίκη, είχε ανέκαθεν πολύ αμπέλι και - κατ' επέκταση - σταφύλι, το οποίο όμως χρησιμοποιούνταν κυρίως για απόσταξη, και την παραγωγή τσίπουρου. Το Κτήμα Γεροβασιλείου, που ξεκίνησε το 1986 και ολοκληρώθηκε σε 7 στάδια, όχι μόνο έβαλε την περιοχή για τα καλά στον Ελληνικό οινικό χάρτη, αλλά άνοιξε το δικό του μεγάλο κεφάλαιο στο Ελληνικό κρασί. Σήμερα έχει τον δικό του ενιαίο αμπελώνα 530 στρεμμάτων, και είναι - δικαιωματικά - το οινοποιείο με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στην Ελλάδα.
Η είσοδος στο οινοποιείο γράφει "Μουσείο Οίνου Γεροβασιλείου". Πρόκειται για τίτλο απόλυτα εύστοχο, καθώς δεν είναι απλά ένας χώρος δημιουργίας κρασιού, αλλά ένα πραγματικό μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία και τη γνώση γύρω από το κρασί. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην - διάσημη πλέον - έκθεση των 2700 σπάνιων ανοιχτηριών που έχει στη σύλλογή του ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου, η οποία είναι πραγματικά εντυπωσιακή, όπως διαπίστωσα μετά την λεπτομερή ξενάγηση από τον ίδιο. Το Μουσείο, όμως, είναι ένας εξαιρετικός χώρος αφιερωμένος στον επισκέπτη, που χρησιμοποιεί ζωντανά αλλά και σύγχρονα οπτικο-ακουστικά μέσα για να μεταδώσει το μεγαλείο και την ομορφιά του κρασιού, σε κάθε στάδιο της παράδοσης, αλλά και της δημιουργίας του.
|ig:8-14|
Θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω για πολύ ακόμα για τα κρασιά του Κτήματος Γεροβασιλείου, αλλά θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος - η αγορά τα έχει τοποθετήσει στην κορυφή προ πολλού, και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Θα μείνω όμως στην επένδυση (και δεν εννοώ μόνο σε χρήμα) που ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου έχει κάνει στο Μουσείο Οίνου που έχει φτιάξει, και η οποία φέρει έκδηλο το στίγμα της ιστορίας, της εμπειρίας, αλλά και της πορείας του στο χώρο. Όπως σας είπα πριν, το Κτήμα Γεροβασιλείου είναι το οινοποιείο με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στην Ελλάδα, καθώς κάθε χρόνο υποδέχεται περισσότερους από 13000 επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ανάμεσα στους οποίους είναι και πολλοί μαθητές, που το επισκέπτονται με τα σχολεία τους. Αν σας φαίνονται πολλοί, εγώ θα διαφωνήσω - θα έλεγα "και λίγοι είναι", καθώς θεωρώ την επίσκεψη σε αυτό κυριολεκτικά "υποχρεωτική" για όλους μας, και όχι απαραίτητα μόνο για τους φανατικούς οινόφιλους. Δεν ξέρω αν πρόκειται να βρεθείτε στη Θεσσαλονίκη σύντομα, ή σκέφτεστε να κανονίσετε ένα ταξιδάκι προς τα εκεί επί τούτου, όπως και να έχει το πράγμα πάντως, σας προτείνω μία επίσκεψη στο Μουσείο Οίνου Γεροβασιλείου, ως μία εμπειρία που κανείς δεν πρέπει να χάσει!...
Ναι, ήταν μία πολύ όμορφη επίσκεψη, κατ' αρχήν επειδή το οινοποιείο βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό από το οποίο κατάγεται ο πατέρας μου, οπότε επ' ευκαιρία πέρασα και είπα κι ένα γεια στην οικογένεια εκεί. Έπειτα, είναι αλήθεια ότι με τον Βαγγέλη Γεροβασιλείου έχουμε συναντηθεί άπειρες φορές σε εκθέσεις, εκδηλώσεις, γευσιγνωσίες και γεύματα (εντός και εκτός Ελλάδος), ωστόσο η εμπειρία της προσωπικής ξενάγησης στο Κτήμα από τον ίδιο, καθώς και της δοκιμής των κρασιών από τα βαρέλια μαζί του ήταν μοναδική. Όπως μοναδικές ήταν και οι ιστορίες που μοιράστηκε μαζί μας, αλλά και οι καινοτομίες που έχει υιοθετήσει (πρωτοπόρος γαρ) στο οινοποιείο του.
Δοκιμάσαμε παρέα το Λευκό Κτήμα Γεροβασιλείου 2010 από τη δεξαμενή (που τότε ακόμα επρόκειτο να εμφιαλωθεί ενόψει των Εορτών), και ήταν εντυπωσιακά φρέσκο και κομψό. Όπως είναι γνωστό, το κρασί αυτό θεωρείται από πολλούς το κορυφαίο λευκό από Ελληνικές ποικιλίες (Ασύρτικο-Μαλαγουζιά), και δεν έχω κανέναν λόγο να διαφωνήσω μαζί τους. Δοκιμάσαμε επίσης το όμορφα πολύπλοκο Chardonnay 2010 που ήταν ακόμα στο βαρέλι, όπως και το αρωματικό Viognier 2010. Και βέβαια δοκιμάσαμε και τη Μαλαγουζιά 2010, καθώς θα ήταν μέγιστη παράλειψη (για να μην πω ιεροσυλία) να μη δοκιμάσουμε Μαλαγουζιά από τα χέρια του ανθρώπου στον οποίον χρωστάμε την διάσωση αυτής της όμορφης λευκής ποικιλίας. Η Μαλαγουζιά μπορεί να "κατάγεται" από τη Ναυπακτία, ωστόσο έφτασε στα χέρια του Γεροβασιλείου πριν από πολλά χρόνια - όταν ακόμα ήταν στο Porto Carras - ως μία ταπεινή κληματαριά που είχε φέρει ένας καθηγητής του, από την Ήπειρο. Ο Γεροβασιλείου ενδιαφέρθηκε αμέσως, (μικρο)οινοποίησε το σταφύλι της, κατάλαβε γρήγορα ότι η ποικιλία έχει μεγάλες δυνατότητες και, όπως λένε οι φίλοι μου οι Άγγλοι, the rest is history. Η ποικιλία που ξεκίνησε από εκείνη την κληματαριά στη γλάστρα, σήμερα καλλιεργείται σε αμπελώνες 240 στρεμμάτων του Κτήματος Γεροβασιλείου, ενώ αποτελεί το καμάρι (και, σε αρκετές περιπτώσεις, το μεγάλο στοίχημα) φτασμένων αλλά και ανερχόμενων οινοποιών για την εγχώρια, αλλά και για την διεθνή αγορά.
|ig:1-7|
Και βέβαια δοκιμάσαμε και τα ερυθρά του Κτήματος από το βαρέλι - το Ερυθρό Κτήμα Γεροβασιλείου, το Syrah, το Evangelo, καθώς και το Avaton, όλα της εσοδείας 2009. Ειδικά στο τελευταίο τρέφω τεράστια αδυναμία, όχι μόνο επειδή είναι ένα υπέροχο ερυθρό κρασί, αλλά επειδή προκύπτει από Ελληνικές ποικιλίες που θα χαρακτηρίζονταν "δεύτερης γραμμής", δηλαδή το Λημνιό, το Μαυρούδι και το Μαυροτράγανο, και εκεί πραγματικά ένας μεγάλος οινοποιός δείχνει την κλάση του. Πριν φύγω από το θέμα των βαρελιών, πρέπει να σας πω ότι εντυπωσιάστηκα όταν είδα ιδίοις όμμασι το απίστευτα καινοτόμο βαρέλι του μεγάλου Γαλλικού οίκου Seguin Moreau, ο ένας πάτος του οποίου είναι γυάλινος, για να μπορεί ο οινοποιός να παρακολουθεί την πορεία της ωρίμανσης του κρασιού και να κρίνει κάθε πότε πρέπει να κάνει ανάδευση (batonnage). Πρόκειται για (άλλη μια) καινοτομία του Κτήματος Γεροβασιλείου, που θα δείτε - πιθανώς και σε αποκλειστικότητα - σε μία από τις παραπάνω φωτογραφίες.
Η περιοχή της Επανωμής, έξω από τη Θεσσαλονίκη, είχε ανέκαθεν πολύ αμπέλι και - κατ' επέκταση - σταφύλι, το οποίο όμως χρησιμοποιούνταν κυρίως για απόσταξη, και την παραγωγή τσίπουρου. Το Κτήμα Γεροβασιλείου, που ξεκίνησε το 1986 και ολοκληρώθηκε σε 7 στάδια, όχι μόνο έβαλε την περιοχή για τα καλά στον Ελληνικό οινικό χάρτη, αλλά άνοιξε το δικό του μεγάλο κεφάλαιο στο Ελληνικό κρασί. Σήμερα έχει τον δικό του ενιαίο αμπελώνα 530 στρεμμάτων, και είναι - δικαιωματικά - το οινοποιείο με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στην Ελλάδα.
Η είσοδος στο οινοποιείο γράφει "Μουσείο Οίνου Γεροβασιλείου". Πρόκειται για τίτλο απόλυτα εύστοχο, καθώς δεν είναι απλά ένας χώρος δημιουργίας κρασιού, αλλά ένα πραγματικό μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία και τη γνώση γύρω από το κρασί. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην - διάσημη πλέον - έκθεση των 2700 σπάνιων ανοιχτηριών που έχει στη σύλλογή του ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου, η οποία είναι πραγματικά εντυπωσιακή, όπως διαπίστωσα μετά την λεπτομερή ξενάγηση από τον ίδιο. Το Μουσείο, όμως, είναι ένας εξαιρετικός χώρος αφιερωμένος στον επισκέπτη, που χρησιμοποιεί ζωντανά αλλά και σύγχρονα οπτικο-ακουστικά μέσα για να μεταδώσει το μεγαλείο και την ομορφιά του κρασιού, σε κάθε στάδιο της παράδοσης, αλλά και της δημιουργίας του.
|ig:8-14|
Θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω για πολύ ακόμα για τα κρασιά του Κτήματος Γεροβασιλείου, αλλά θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος - η αγορά τα έχει τοποθετήσει στην κορυφή προ πολλού, και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Θα μείνω όμως στην επένδυση (και δεν εννοώ μόνο σε χρήμα) που ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου έχει κάνει στο Μουσείο Οίνου που έχει φτιάξει, και η οποία φέρει έκδηλο το στίγμα της ιστορίας, της εμπειρίας, αλλά και της πορείας του στο χώρο. Όπως σας είπα πριν, το Κτήμα Γεροβασιλείου είναι το οινοποιείο με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στην Ελλάδα, καθώς κάθε χρόνο υποδέχεται περισσότερους από 13000 επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ανάμεσα στους οποίους είναι και πολλοί μαθητές, που το επισκέπτονται με τα σχολεία τους. Αν σας φαίνονται πολλοί, εγώ θα διαφωνήσω - θα έλεγα "και λίγοι είναι", καθώς θεωρώ την επίσκεψη σε αυτό κυριολεκτικά "υποχρεωτική" για όλους μας, και όχι απαραίτητα μόνο για τους φανατικούς οινόφιλους. Δεν ξέρω αν πρόκειται να βρεθείτε στη Θεσσαλονίκη σύντομα, ή σκέφτεστε να κανονίσετε ένα ταξιδάκι προς τα εκεί επί τούτου, όπως και να έχει το πράγμα πάντως, σας προτείνω μία επίσκεψη στο Μουσείο Οίνου Γεροβασιλείου, ως μία εμπειρία που κανείς δεν πρέπει να χάσει!...
