Θα μας σώσει ο κλήρος ή τσάμπα πιστεύουμε;

Να που τις κρίσιμες για την πατρίδα ώρες η ελληνική εκκλησία κάνει εκείνο που γνωρίζει καλύτερα: παρεμβαίνει με σκοπό τη λύτρωση του λαού.

Αν βέβαια οι παρεμβάσεις της θυμίζουν λίγο πολιτική παράταξη δεν θα κατηγορήσουμε την ιεραρχία, αλλά τις άτιμες τις περιστάσεις που –ως γνωστόν- άλλους τους ανεβάζουν και άλλους τους ρίχνουν στα τάρταρα (της πολιτικής).

Η ειδησεογραφία, που (εν παρόδω) αυτή την εβδομάδα πήρε τα ρεπά της, αναφέρει ότι κυκλοφόρησε στις εκκλησίες τετρασέλιδο φυλλάδιο με τον τίτλο «προς το λαό» όπου περιέχονταν απόψεις για την οικονομική κρίση και το δέον γενέσθαι. Εκεί λοιπόν η ελληνική εκκλησία χαρακτηρίζει τη χώρα «υπό κατοχή» εκ μέρους των δανειστών της, ενώ προχωρά και σε κριτική των πολιτικών προσώπων.

Το κείμενο- λέει το ρεπορτάζ- είναι πιθανότατα αποτέλεσμα των εισηγήσεων για την οικονομική κρίση που ενέκρινε η σύνοδος της Ιεραρχίας (σαν να λέμε η Κεντρική Επιτροπή…) του περασμένου Οκτωβρίου και που ως συντάκτης της φέρεται ο μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος.

Σταχυολόγησα τα παρακάτω αποσπάσματα:

«Η χώρα μας φαίνεται να μην είναι πλέον ελεύθερη, αλλά να διοικείται επί της ουσίας από τους δανειστές μας», «Είναι αλήθεια ότι αυτό που συμβαίνει στην πατρίδα μας είναι πρωτόγνωρο και συνταρακτικό. Μαζί με την πνευματική, κοινωνική και οικονομική κρίση συμβαδίζει και η πάσης φύσεως ανατροπή. Πρόκειται για προσπάθεια εκρίζωσης και εκθεμελίωσης πολλών παραδεδομένων, τα οποία ως τώρα θεωρούνταν αυτονόητα για τη ζωή του τόπου μας... Τα μέτρα αυτά τα απαιτούν οι δανειστές μας. Δηλώνουμε δηλαδή ότι είμαστε μια χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυρίαρχων-δανειστών μας... Όλες αυτές τις παθογένειες της κοινωνίας και της οικονομίας, που σήμερα επιχειρούμε με βίαιο τρόπο να αλλάξουμε, γιατί δεν τις αλλάξαμε στην ώρα τους; Γιατί έπρεπε να φθάσουμε ως εδώ;».  

Γιατί άραγε; Επειδή η εκκλησία δεν μας είχε προειδοποιήσει- να γιατί! Και συνεχίζει: «Τα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι, εδώ και δεκαετίες, τα ίδια» (!). «…Σήμερα γίνονται ριζικές ανατροπές για τις οποίες άλλοτε θα αναστατωνόταν όλη η Ελλάδα και σήμερα επιβάλλονται χωρίς σχεδόν αντιδράσεις...».

Η Ιερά Σύνοδος, μολονότι ανεπίσημα διέρρευσε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι ενοχλημένος με το ύφος του κειμένου, δια στόματος του επικεφαλής του γραφείου τύπου της δήλωσε ότι «Ο αρχιεπίσκοπος δεν διαχωρίζει τη θέση του από τη Σύνοδο και την Ιεραρχία».

Τι έχουμε λοιπόν εδώ; Το τέλος της αποστασιοποίησης από την επικαιρότητα που χαρακτήρισε τη μετά Χριστόδουλο εποχή ή άλλη μία τσουχτερή υπενθύμιση από τον κλήρο ότι τα εκκλησιαστικά κεκτημένα (βλέπε εκκλησιαστική περιουσία, de facto αψήφιση της ανεξιθρησκείας κλπ κλπ ) δεν μπορούν να τύχουν διαπραγμάτευσης με τους ευρωπαίους τεχνοκράτες; Κοινώς "αν σας ζητήσουν από τα Ευρώπας να κάνετε πράξη αυτό που λέτε και ξαναλέτε περί διαχωρισμού κράτους- εκκλησίας, μη διανοηθείτε".  

Σε όποια από τις δύο περιπτώσεις η ελληνική εκκλησία κάνει για μία ακόμη φορά αυτό για το οποίο έχει πολλάκις δικαίως κατηγορηθεί: Φορά το κοσμικό της καπέλο- ναι, αυτό που έχει ραφτεί με έξοδα του υπουργείου Παιδείας- και δίνει το παρόν λες και δεν είχε εκείνη νομιμοποιήσει με ό,τι μέσο διέθετε τις πολιτικές ηγεσίες του παρελθόντος. Συμπεριλαμβανομένης και μιας επταετίας.

Θα θυμάστε για πότε λέω…