Ασε κάτω το μήνυμα, ρε!

"Το μήνυμα των εκλογών" είναι μία ακόμη από τις δημόσιες φράσεις που ήρθαν να προστεθούν στην αναγουλιάρικη κατηγορία των πολιτικών κλισέ τα οποία σε κάθε ευκαιρία φτύνουν στη μούρη μας τα media.

«Ακόμα κι όταν ο κόσμος αδιαφορεί για την ύπαρξή τους, αυτοί νομίζουν ότι τους στέλνουν μήνυμα», είχε πολύ ωραία γράψει ο Αντώνης Πανούτσος την προηγούμενη Δευτέρα στη SportDay, πιστεύοντας ο καλόπιστος ότι οι πολιτικοί εννοούν αυτό που λένε.

«Οι πολίτες έστειλαν ένα μήνυμα». «Πήραμε το μήνυμα». «Πρέπει να δούμε το πολιτικό μήνυμα». «Οι πολίτες εκπέμπουν ένα μήνυμα». «Ο λαός έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα». «Φαίνεται ότι δεν πήρατε το μήνυμα».

Δεν θυμάμαι ποιος εφηύρε τον όρο. Η χρήση του πάντως μου θυμίζει Ανδρέα. Τι κάνει ο πολιτικός που αντιμετωπίζει ένα δυσάρεστο αποτέλεσμα; Χρησιμοποιεί έναν «πολιτικό νεολογισμό» ως ευρηματικός μαρκετίστας ώστε να στεγάσει νοηματικά και άρα να διοχετεύσει την δυσαρέσκεια του κόσμου εκεί.

Παράδειγμα: Κυβερνητικός συνασπισμός ηττάται σε ενδιάμεσες εκλογές (π.χ. ευρωεκλογές). Ανάλογα από το εύρος της ήττας στα μέλη δίνεται γραμμή να μιλούν είτε για «χαστούκι» είτε για «καμπανάκι» που δέχτηκαν από τον κόσμο. Και πάλι όμως: αυτά έχουν ακουστεί- ψάχνουμε κάτι νέο. Αυτός που θα σκεφτεί πρώτος τη φράση- κλειδί θα πιστωθεί την βέλτιστη διαχείριση του αποτελέσματος.

Ας δοκιμάσω ξανά. «Ο λαός έδειξε τα δόντια του». Όχι, έχει πολλές λέξεις. «Οι πολίτες διαφώνησαν». Είναι ξεκάθαρα αρνητικό- δεν το θέλουμε. «Ο κόσμος έδειξε ότι έχει φωνή και παρεμβαίνει». Εδώ κάτι έχουμε σαν νόημα αλλά είναι πάλι πολλές οι λέξεις. «Το αποτέλεσμα μας δείχνει το δρόμο». Νοηματικά φτάσαμε: Έχουμε το σωστό μίγμα ημιεπίσημου- αφαιρετικού λόγου και αισιοδοξίας. Αν μπορούσε αυτό να συμπυκνωθεί σε μία λέξη θα ήταν το νέο απόλυτο hit του πολιτικού μάρκετινγκ- έως και 20 εκλογικές αναμετρήσεις θα μπορούσε να υπηρετήσει.

Όμως ο Ιοβόλος δεν είναι ούτε επικοινωνιολόγος ούτε πολιτικός σύμβουλος και άρα δεν θα διεκδικήσει αυτές τις δάφνες. Ο Ιοβόλος επιθυμεί να στείλει το εξής μήνυμα: Αυτή η ατάκα με το μήνυμα κουράστηκε. Δεν θέλουμε άλλο μήνυμα, δεν στέλνουμε άλλο μήνυμα δεν σκεφτόμαστε άλλο μήνυμα. Για την ακρίβεια δεν συνδιαλεγόμαστε με αυτούς που "λαμβάνουν το μήνυμά μας".

Προσωπικά, καλώ αυτόν που πήρε το δικό μου μήνυμα να το αφήσει κάτω. Θέλω να το βλέπω στο πάτωμα.