Μαθήματα πολιτισμού "en francais"

Να που η φιλελεύθερη Ευρώπη ήρθε σε σύγκρουση με την επίσης φιλελεύθερη Γαλλία και μάλιστα για ένα θέμα που κάνει «τζιζ»- αυτό της απέλασης μεταναστών ή έστω εθνοτικών ομάδων, εν προκειμένω των Ρομά.

Οι Βρυξέλες δεν άργησαν να αντιδράσουν στην απόφαση της κυβέρνησης Σαρκοζί για απέλαση πολλών εκατοντάδων Ρομά προς τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, αλλά και για διάλυση εκατό περίπου καταυλισμών.

Η Επίτροπος Βίβιαν Ρέντιγκ παραλλήλισε την κατάσταση με όσα συνέβαιναν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οδηγώντας κυβερνητικά στελέχη να μιλήσουν για «ανάρμοστη παρεκτροπή της Κομισιόν» και τον ίδιο τον Σαρκοζι να φέρεται ισχυριζόμενος ότι οι Ρομά «θα έπρεπε να πάνε στη χώρα της κ. Ρέντιγκ, το Λουξεμβούργο».

Και εδώ για άλλη μια φορά φαίνονται τα όρια της δημοκρατικότητας, του προοδευτισμού, του εκπολιτισμού και της ανεκτικότητας της δυτικής Ευρώπης, της οποίας η άποψη προφανώς συνοψίζεται- στην καλύτερη περίπτωση- στο λαϊκό «μακριά από τον κ… μου και όπου θέλεις βάλ’το».

Διότι μια χαρά ξέρουμε να πουλάμε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό όταν ένα ζήτημα αφορά τους άλλους ή όταν «πρέπει να σώσουμε» την δύσμοιρη ιρανή από τον λιθοβολισμό, αλλά όταν το θέμα φτάνει σε εμάς, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Είναι η γνωστή και πολλάκις επαναληφθείσα η “custom made” ηθική των ευρωπαίων που καλά κρατεί εδώ και αιώνες. Η Κομισιόν την αγνοεί ή κάνει ότι την αγνοεί;

Σε κάθε περίπτωση οι Σαρκοζί είναι εδώ για να την διατρανώνουν. Και ας μη νομίσει κανείς πως πρόκειται για περίπτωση ανακολουθίας του λαϊκού αισθήματος και των αποφάσεων της ηγεσίας. Κάθε άλλο. Είμαι σίγουρος ότι η θεωρητικοποιημένη εμμονή του Γάλλου Προέδρου στο θέμα των Ρομά θα είναι μία από τις δημοφιλέστερες θέσεις της θητείας του.

Μην αμφιβάλλετε καθόλου δε ότι και στην Ελλάδα, σε αντίστοιχη περίπτωση, η κοινή γνώμη θα είχε την ίδια ακριβώς γνώμη.