The Foot Fist Way: Παιδικά δόντια στο τατάμι

Θέλουμε δε θέλουμε είναι η εβδομάδα που το ριμέικ του “Karate Kid” βγαίνει στις αίθουσες και κάποιος πρέπει να προειδοποιήσει τους λάτρεις της καθαρής οικογενειακής διασκέδασης ότι, στην ταινία που κάθε γονιός θα πήγαινε το γιόκα του για να μάθει τις αρχές του ευ αγωνίζεσθαι, ο Τζάκι Τσαν (που ανέλαβε το δύσκολο ρόλο του δασκάλου –βλέπε Μιγιάγκι) δέρνει παιδάκια. Ναι, δέρνει 6 παιδάκια, μόνο που δεν τα χτυπάει ακριβώς, αλλά χρησιμοποιεί το ένα παιδάκι εναντίον του άλλου με τους γνωστούς πλάγιους τζακιτσανίστικους τρόπους.

Φυσικά, αυτή η σκηνή απλώς ανανέωσε εκ νέου τον σεβασμό μου για τον τεράστιο μάστερ του κινηματογραφικού κουνγκ-φου, πριν μου θυμίσει ένα κωμικό διαμάντι που είδα πρόσφατα. Το ήδη θρυλικό “The Foot Fist Way” είναι το λόου-μπάτζετ ντεμπούτο του σκηνοθέτη-σεναριογράφου Τζόντι Χιλ, ο οποίος ήρθε για να μείνει κι έχει μερικές ενδιαφέρουσες απόψεις για το τι εστί κωμωδία.



Στο “The Foot Fist Way” τώρα (που είναι η κατά λέξη αγγλική μετάφραση του Tae Kwon Do), ο Φρεντ Σίμονς είναι ένας δάσκαλος του Tae Kwon Do, ο οποίος δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να δείρει τους μαθητές του όποτε του δοθεί η ευκαιρία και, πάντα, στο πλαίσιο του μαθήματος. Εντάξει, στην πραγματικότητα είναι τελειωμένος, ένας κερατάς και δαρμένος που το μόνο που έχει είναι ο αμφιλεγόμενος σεβασμός των μαθητών του, τον οποίο φροντίζει να χάσει με τα χέρια κάτω. Η τρομερή κωμική φυσιογνωμία που λέγεται Ντάνι Μακμπράιντ δίνει ζωή στον κεντρικό χαρακτήρα (που θα μπορούσε να είναι μια καρικατούρα πλασμένη απ' τον Γουίλ Φερέλ) και στην κωμωδία του συμμαθητή του, Τζόντι Χιλ. Μια κωμωδία που δεν είναι καθόλου εύκολη στη θέαση και συχνά προκαλεί την αμηχανία με τη θλιβερή εικόνα του, ανίδεου για την κατάστασή του, πρωταγωνιστή, όπως κάποτε το θρυλικό “Napoleon Dynamite” του Τζάρεντ Χες.



Η πρώτη αυτή ταινία του Τζόντι Χιλ αποτελεί προοίμιο, σε κωμικό ύφος, του εξαιρετικού “Observe and Report” με τον Σεθ Ρόγκεν (αλλά και τον μόνιμο Ντάνι Μακμπράιντ), όπου ο δημιουργός κατάφερε να εφαρμόσει με επιτυχία τις ιδέες του περί κωμωδίας με σύμμαχο ένα μεγαλύτερο μπάτζετ κι έναν δημοφιλή κωμικό ως πρωταγωνιστή.

Δείτε το “The Foot Fist Way” χωρίς επιφυλάξεις. Είναι, συγχρόνως, πιο καλό απ' το “Karate Kid” και πιο καμμένο απ' το “Ο Θείος μου ο Νίντζα”.