Βλέποντας και κάνοντας

Υπερδιπλάσιος είναι σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες ο αριθμός των εκπαιδευτικών που υπέβαλαν φέτος αίτηση συνταξιοδότησης, έναντι της αντίστοιχης περσινής περιόδου. Όπως αναφέρουν οι πρώτες εκτιμήσεις, ο μεγάλος αριθμός των αιτήσεων θα δημιουργήσει προβλήματα κενών στις σχολικές αίθουσες.

Το υπεράριθμο των αιτούντων συνταξιοδότηση αποδίδεται στα νέα μέτρα του ασφαλιστικού συστήματος που προοιωνίζονται, πέρα από περικοπές των συντάξεων, και αύξηση των ορίων ηλικίας. Οι Έλληνες δημόσιοι λειτουργοί, που μόνο χαϊβάνια δεν είναι, φαίνεται να αγνοούν παντελώς τις διαβεβαιώσεις της Κυβέρνησης ότι οι πρόσφατες εξαγγελίες δεν θα μεταβληθούν, και τιμούν το λαϊκό ρητό που συμβουλεύει τα φυλάττει κανείς τα ρούχα του ώστε να έχει τουλάχιστον τα μισά.

Δεν θεωρώ εδώ ότι έχει ιδιαίτερη σημασία η ιδιότητα του εκπαιδευτικού που φέρουν οι συγκεκριμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, και άρα θα αποφύγω να αναφερθώ στο πόσο χάρβαλο είναι η δημόσια παιδεία που τώρα μόλις πήραμε χαμπάρι ότι εντός των επόμενων ημερών θα μας λείπουν 5.000 εκπαιδευτικοί.

Η Κυβέρνηση εφαρμόζει το Μνημόνιο με τρόπο που δείχνει σε όλους τους τόνους πόσο απροπαρασκεύαστη είναι μια τέτοια εφαρμογή.

Που ακούστηκε από τη μια η Κυβέρνηση να διαβεβαιώνει τους δημόσιους υπαλλήλους ότι τα δικαιώματά τους δεν θα θιγούν περαιτέρω, και από την άλλη αυτή να μην πείθονται ζητώντας την άμεση αποχώρησή τους;

Έτσι, ο κυβερνητικός μηχανισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με την ανάγκη να βρεθούν χρήματα για τα «εφάπαξ» των αποχωρούντων, αλλά και αντικαταστάτες για την πλήρωση των κενών- κάτι που πιθανότατα θα σημάνει και νέες προσλήψεις.

Αλλά, στην Ελλάδα είμαστε. Ποιος ο λόγος να υπάρξει σχέδιο; Βλέποντας και κάνοντας. Όταν και αν υπάρξει πρόβλημα θα το αντιμετωπίσουμε.

Αλλά, γιατί να κάνουμε κακές σκέψεις;