Μάθε, παιδί μου, ιχθυοκαλλιέργεια!

«Με 6-7 μέσο όρο θα εισέρχονται οι υποψήφιοι στα ΑΕΙ, με 4-5 στα ΤΕΙ» διαβάζω στις σημερινές εφημερίδες και θυμάμαι το μεγαλόπνοο σχέδιο του Γεράσιμου Αρσένη, που διατελούσε Υπουργός Παιδείας το μακρινό 1999 και φιλοδοξούσε να αλλάξει τον κόσμο, ξεκινώντας από το σύστημα εισαγωγής στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Ήρθε τότε αντιμέτωπος με την –δίκαιη– οργή των μαθητών που καλέστηκαν να εξεταστούν σε 24 (!) μαθήματα, όταν οι κατά ένα χρόνο μεγαλύτεροι συμμαθητές τους είχαν «δώσει» μόλις 4. Κι αναγκάστηκε να υποχωρήσει.

Υποχώρηση στην υποχώρηση, τα εικοσιτέσσερα μαθήματα έγιναν δώδεκα –για την ακρίβεια, για εκείνη την πρώτη «φουρνιά» πειραματόζωων, εικοσιτέσσερα παρέμειναν, απλά τα δώδεκα μέτρησαν τελικά στην βαθμολογία– τα δώδεκα έγιναν δέκα, τα δέκα εννιά και φτάσαμε σήμερα ούτε λίγο ούτε πολύ σε απόσταση αναπνοής από το σημείο εκκίνησης: στα έξι μαθήματα.

Κι εκεί που ο δικηγόρος του διαβόλου του συστήματος των δεσμών έλεγε ότι ναι, τα μαθήματα ήταν τέσσερα, αλλά οι βάσεις υψηλές και τα θέματα δύσκολα, τώρα τι λέει;

Ότι όχι μόνο τα μαθήματα είναι μόλις έξι, αλλά και οι βάσεις κατακρημνίζονται χρόνο με το χρόνο, και ένας μέσος όρος εκεί γύρω στο 4 –με άριστα το 20 και βάση το 10 πάντα, για να μην ξεχνιόμαστε– αρκεί για την εισαγωγή ενός υποψηφίου σε μία πανεπιστημιακή σχολή της επαρχίας.

Γιατί;

Γιατί το 37,09% των γραπτών –σε απόλυτους αριθμούς, τα γραπτά 210.114 υποψηφίων– βαθμολογήθηκαν κάτω από τη βάση.

Γιατί η ελληνική επαρχία χρειάζεται το φοιτητικό κεφάλαιο, τώρα που οι μισθοί θα κόβονται, δουλειές δε θα υπάρχουν, κι η σύνταξη θα ακούγεται σαν (πολύ) σύντομο ανέκδοτο: θα ζει από τα ενοίκια.

Γατί στη χώρα της "δωρεάν" παιδείας και της ανύπαρκτης επαγγελματικής απορρόφησης πτυχιούχων, όλοι πρέπει να σπουδάσουμε.

Γιατί αυτή η προαναφερθείσα χώρα έχει, εκεί στο κατώφλι της οικονομικής κατάρρευσης, άμεση ανάγκη άλλων διακοσίων χιλιάδων ανέργων με πτυχία ιχθυοκαλλιέργειας.

Από την άλλη, βέβαια, καλύτερα διακόσιες χιλιάδες άνεργοι με πτυχίο ιχθυοκαλλιέργειας το 2014 –που μπορεί να έχει μεσολαβήσει και η συντέλεια του κόσμου και να έχουμε ξενοιάσει– παρά διακόσιες χιλιάδες άνεργοι τον Σεπτέμβρη.

Άλλωστε, τον λογαριασμό θα τον πληρώσει εκείνος ο υπάλληλος που πριν από έντεκα χρόνια φώναζε για το νομοσχέδιο του Αρσένη, και τώρα μαζεύει αποδείξεις, νομίζοντας ότι θα τη γλιτώσει.