Την υγειά μας να΄χουμε

Σήμερα το πρωί στο δρόμο κάτω από το γραφείο έγινε ένα τροχαίο. Ο οδηγός μια μηχανής βρέθηκε αιμόφυρτος στο οδόστρωμα, αφού ο οδηγός ενός αυτοκινήτου παραβίασε τον κόκκινο σηματοδότη και εμβόλισε το δίκυκλο.

Δεν μου έχει ξανατύχει να τηλεφωνήσω στο 166, και ομολογώ ότι υπήρξαν ορισμένα πράγματα που μού έκαναν εντύπωση.

Κατ΄ αρχάς (ή μήπως πρέπει να πω «κατ’ αρχήν»;) περίμενα περισσότερο από πέντε λεπτά στην αναμονή. Μετά, απάντησε ένας υπάλληλος με τον οποία είχαμε τον ακόλουθο διάλογο:

- Θα ήθελα να ζητήσω ένα ασθενοφόρο στο Χαλάνδρι
- Ναι, τι έχει συμβεί;
- Τροχαίο με μηχανή
- Ο οδηγός της μηχανής έχει χτυπήσει;
- Ναι, ναι. Είναι πεσμένο στο δρόμο
- Έχει χτυπήσει το κεφάλι του;
- Μου φαίνεται πως ναι, αλλά δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς γιατί εγώ είμαι σε όροφο και βλέπω είδα το ατύχημα κάτω στο δρόμο
- Α, εσείς δεν είστε κάτω;
- Όχι
- Άρα δεν ξέρετε ακριβώς τι έχει συμβεί;
- Ακριβώς όχι, αλλά ο άνθρωπος είναι πεσμένος κάτω και τρέχει αίμα
- Έχει τις αισθήσεις του;
- Νομίζω πως ναι
- Ωραία. Που είπατε πως είναι;
- Παπανικολή και Εθνικής Αντιστάσεως
- Αφού εσείς είστε επάνω όμως, μπορεί να έχει πάρει τηλέφωνο για ασθενοφόρο και κάποιος από κάτω.
- Ναι, είναι πιθανό
- Πως θα ξέρουμε αν έχει πάρει και άλλος;
- Τι να σας πω; Δεν μπορείτε να το δείτε κάπως;
- Πού να το δω;
- (…)
- (ξεφυσώντας) καλώς, εντάξει. Αφήστε το θα το δω εγώ
- Ευχαριστώ

Λίγη ώρα μετά το συμβάν διάβαζα ότι σήμερα το μεσημέρι παρουσιάστηκε στο υπουργικό συμβούλιο το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας για την αναμόρφωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Σκεφτόμουν τι θα μπορούσε να αλλάξει για να λειτουργεί καλύτερα το όλο σύστημα και να μην συμβαίνουν τέτοια ιλαρά- που είναι οπωσδήποτε ήσσονος σημασίας, αλλά που δείχνουν πόσο μπάχαλο είναι το σύστημα και άρα τι αδυναμία αντιμετώπισης και των σοβαρών υπάρχει όταν αυτά ανακύπτουν. Είναι μάλλον αυτό που λένε «συνολική αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας».

Καλά κρασιά.