Κυβέρνηση κωλοτούμπας

Υπάρχει ένα σημείο από το οποίο και μετά η πολιτική αξιοπιστία πηγαίνει περίπατο; Άραγε στις πόσες αναθεωρήσεις δηλώσεων έρχεται αυτή η στιγμή; Ισχύει αυτό για την ελληνική πολιτική σκηνή; 

Όχι πως έχει και ιδιαίτερη σημασία, αλλά σκεφτόμουν τις δηλώσεις- τοποθετήσεις του επίσημου ΠΑΣΟΚ για την οικονομία από τον καιρό των προεκλογικών ημερών έως σήμερα. Ανθολογώ με σειρά εμφάνισης στη μνήμη μου:
- Λεφτά υπάρχουν
- Ένα τυχόν πάγωμα μισθών και συντάξεων θα ήταν λάθος καθώς θα «πάγωνε» την οικονομία
- Η Ελλάδα δεν δέχεται κανενός είδους κηδεμονία και δεν πρόκειται να λάβει μέτρα που θα πιέσουν το μέσο εισόδημα
- Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη καμίας βοήθειας και θα λύσει μόνη της τα προβλήματά της
- Ίσως- υπό προϋποθέσεις- και να ζητούσαμε βοήθεια από το ΔΝΤ
- Δεν είναι στις επιλογές μας να ζητήσουμε βοήθεια από το ΔΝΤ
- Παίρνουμε σκληρά μέτρα, αλλά είναι αναγκαία
- Εμείς δεν ζητάμε χρήματα- Εγγύηση ζητάμε
- Το μόνο που θέλουμε είναι να υπάρχει «το πιστόλι πάνω στο τραπέζι»δεν θα το χρησιμοποιήσουμε
- Νομίζαμε ότι η απόφαση για τη δημιουργία του μηχανισμού θα αρκούσε, αλλά δεν αρκεί
- Χρειαζόμαστε χρήματα

Η Μελίνα το είχε πει με θάρρος: «Είπα- ξείπα και χέζω την παρόλα μου». Αυτοί, πότε θα έχουν την τσίπα να σταματήσουν να το παίζουν συνεπείς με τις εξαγγελίες τους; Εύχομαι τουλάχιστον μεταξύ τους να κυκλοφορεί ως κοινό μυστικό το πόσο βούρλα θεωρούν το πόπολο. Και «ελπίζω» ώστε να είναι σίγουρο ότι έχουν αίσθηση της πραγματικότητας.

Γιατί σε αντίθετη περίπτωση εκτός από λαμόγιο-ΠΑΣΟΚ θα αναγνωρίσω ότι είναι και κλινικά κρετίνοι. Είπαμε εντάξει ο ένας. Όλοι;