Google: Μία επιχειρηματική κίνηση- χίλιες λέξεις

Θέματα επιχειρηματικής ηθικής αλλά και ανθρωπίνων δικαιωμάτων εγείρει νομίζω η είδηση για την απόφαση της Google "να μην επιτρέψει άλλο στη διασημότερη μηχανή αναζήτησης του πλανήτη να υποβάλλεται στη λογοκρισία των κινεζικών αρχών".

Για το λόγο αυτό, διάβασα, η εταιρία αποφάσισε τα αιτήματα για «παράνομες» σελίδες που απαντούν σε όρους αναζήτησης όπως «Τιεν Αν Μεν» να γίνονται redirect σε servers στο Χονγκ Κονγκ και να μπορούν έτσι να επιστρέφουν αποτελέσματα με ό,τι ζητήθηκε.

Μάλιστα, σήμερα είδα δηλώσεις του εκπροσώπου του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, όπου εξέφραζε την εκτίμηση ότι η απόφαση της Google δεν θα επηρεάσει τις διμερείς σχέσεις των κρατών, αλλά και ότι «αν εγώ ήμουν η Κίνα θα σκεφτόμουν σοβαρά τι σημαίνει μία από τις πιο αναγνωρίσιμες εταιρίες να αποφασίζει ότι είναι πολύ δύσκολο να δραστηριοποιηθεί στην Κίνα».

Το πρώτο πράγμα που σκέφθηκα είναι το πόσο τεράστια δύναμη έχει συγκεντρώσει στα χέρια της η Google, ώστε να έχει τη δυνατότητα να συναλλάσσεται επί της ουσίας με κυβερνήσεις και να τους είναι πολύτιμη ή επιζήμια. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις ξένες κυβερνήσεις, αλλά και στην αμερικανική με την οποία δύσκολο το θεωρώ να μην είχε έστω συνεννοηθεί η Google πριν τα γενναιόφρονα διαβήματά της.

Πρόκειται για άλλο ένα σημείο που η επιχειρηματική δύναμη και η πολιτική επιρροή αποκαλύπτεται ότι είναι συμπλεγμένες- με μάλλον αρνητικά αποτελέσματα για τις μεμονωμένες προσωπικότητες των πολιτών. Και το χειρότερο είναι ότι αν για τις κυβερνήσεις (συνήθως) υποτίθεται ότι υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου, για τις εταιρίες δεν υπάρχει κανένας.  

Εν ολίγοις, η απορία μου είναι η εξής: Μού φαίνεται ή η δημοφιλής εταιρία φαίνεται πλέον να λειτουργεί με το τυπικό απικιοκρατικό προφίλ πολυεθνικών εταιριών που δρούσαν και δρουν σε υποανάπτυκτες οικονομικά περιοχές- επί παραδείγματι της Αφρικής;

Εξηγούμαι: Το ότι αποφάσισε κάποια στιγμή να αλλάξει τη στάση της κατά του «κακού» κινεζικού κράτους δεν δείχνει ότι εφόσον το ήθελε είχε τεχνικά τη δυνατότητα να το κάνει εδώ και πολύ καιρό, προσφέροντας ελεύθερα πληροφορίες στους κινέζους που έχουν πρόσβαση στο internet;

Ή μήπως όταν συμφώνησε να μην «σερβίρει» τις σελίδες που απαιτούσε η κινεζική λογοκρισία αυτή η τελευταία δεν παραβίαζε την ηθική του διαδικτύου και δεν αντιστρατευόταν τη φύση του, ενώ τώρα το κάνει;

Όπως έχει λεχθεί, είναι πολύ μεγάλο το δέλεαρ να ασκήσει κανείς τη δύναμη που έχει. Και αυτοί που τελικά δεν το κάνουν έχουν ηθικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων.

Αλλά αυτά- όπως θα έλεγαν και οι κινέζοι- είναι ψιλά γράμματα.