Rixa einai, mpite

Δεν φτάνει που κάνουμε τις δημοσιονομικές μας κουτσουκέλες, απαιτούμε και να μας φέρονται με το «σεις» και με το «σας» στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Πώς να το αντέξουν αυτό οι έρμοι οι γερμανοί; Ειδικά αν φημολογείται ότι θα πληρώσουν το μάρμαρο που αντιστοιχεί στις πράξεις του «ιδιόμορφου χαρακτήρα του γλεντζέ Έλληνα»…

Πράγματι, τα δημοσιεύματα και οι φήμες που θέλουν τη γερμανική κυβέρνηση να ενισχύει το ελληνικό δημόσιο με περίπου 20- 25 δισ. ευρώ παραπέμπουν ευθέως στον αισώπεια μύθο του Τζίτζικα και του Μέρμηγκα- και δεν χρειάζεται να είναι κανείς γερμανός για να το νιώσει.

Θυμίζω ότι πρόκειται για το λαό που του επιβάλουν την άνοδο των ορίων συνταξιοδότησης και του λένε ταυτόχρονα να χρηματοδοτήσει ως φορολογούμενος την απροθυμία των Ελλήνων να συνετιστούν οικονομικά και να αυξήσουν τα δικά τους όρια ηλικίας.

Ε, όσο να πεις δεν είναι ευκολοχώνευτο.

Αυτό το λαϊκό αίσθημα επιχείρησε να αποτυπώσει στο εξώφυλλό του το έγκυρο γερμανικό περιοδικό Focus και ξεσήκωσε εγχώριες φωνές διαμαρτυρίας. Δικαίωμά μας να φωνάζουμε θα πει κάποιος και θα έχει δίκιο.

Το ιλαρό του πράγματος που έρχεται να βάλει το οικείο ελληνικό αποτύπωμα, αφορά τις επίσημες αντιδράσεις που- κόντρα σε κάθε λογική- υπήρξαν!

Έτσι ο Πρόεδρος της Βουλής κ .Φ. Πετσάλνικος με επιστολή του προς τον γερμανό πρέσβη διαμαρτύρεται για το «απαράδεκτο δημοσίευμα» τόσο του Focus όσο και του Stern και τον φέρνει σε θέση αρχισυντάκτη που οι συντάκτες του ξέφυγαν και δημοσίευσαν ό,τι ήθελαν αυτοί.

Για αυτό το τελευταίο του Stern μάλιστα, στο οποίο (με αρκετή δόση ακρίβειας) αναφέρεται ότι «από το 1980 οι έλληνες μόνο δέχονται χρήματα από την Ε.Ε. και δαπανούν διαρκώς, ενώ οι Γερμανοί συνεχώς πληρώνουν», το δεύτερο τη σημασία πρόσωπο της ελληνικής Δημοκρατίας δεν δίστασε να επιχειρηματολογήσει κατά του αρθρογράφου! «Και η ΟΔΓ πήρε από το 1990 έως το 2005 60 δισ. ευρώ για την αναδιάρθρωση περιοχών της Ανατολικής Γερμανίας», αναφέρει σαν μαρτυριάκο παιδί ο κ. Πετσάλνικος.

Ελπίζω ότι σήμερα θα κοιμηθούμε πιο ήσυχοι ως έθνος τώρα που δείξαμε στους γερμαναράδες (δημοσιογράφους) ότι δεν αστειευόμαστε.