Ξεχνάει ο Μητσοτάκης;

Έλεγαν για τον Γεώργιο (τον γέρο) Παπανδρέου ότι τού πηγαίνει καλύτερα η αντιπολίτευση παρά η κυβερνητική εξουσία, καθώς όταν βρισκόταν στα κυβερνητικά έδρανα φαινόταν νωθρός και άτολμος, ενώ από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν μαχητικός και «ανένδοτος».

Πριν να διαβάσω την αποστροφή αυτή- νομίζω στο πόνημα του εμβριθούς μελετητή της ελληνικής πολιτικής ιστορίας, Jean Meyunaud- δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι οι πολιτικοί έχουν ρόλους οι οποίοι τους ταιριάζουν περισσότερο ή λιγότερο.

Αν είχα παρατηρήσει καλύτερα τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη θα ήξερα  την αλήθεια. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που πέρασε 50 χρόνια στις αντιπολιτεύσεις (εσωκομματικές και εξωκομματικές) για μόλις καμιά 10αριά χρόνια εξουσίας. Και από την πλευρά της εμπειρίας μόνο να το δεις, στη σημερινή του θέση, νιώθει "σπίτι του".  

Φαντάζομαι μάλιστα ότι το βράδυ της εκλογής Σαμαρά, μετά τις πρώτες στιγμές απελπισίας, ένα παγερό και παρατεταμένο γέλιο θα αντήχησε στην κατοικία του σχεδόν αωνόβιου πολιτικού παγώνοντας το αίμα των περιοίκων. Πρόκειται προφανώς για άλλη μία δυσκολία της πολιτικής σταδιοδρομίας του πρώην Πρωθυπουργού που τον έφερε σε γνώριμα νερά και του έδωσε την ευκαιρία να εκδικηθεί τον «αποστάτη» με το ίδιο νόμισμα.
Αυτά σκεφτόμουν διαβάζοντας την είδηση κατά την οποία ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε να καταθέσει στην Εξεταστική Επιτροπή για την υπόθεση της Siemens- πολύ πιθανό χωρίς να του το ζητήσεις κανείς!

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες ο κ. Μητσοτάκης αναφέρει στο περιβάλλον του ότι «είναι αποφασισμένος να μιλήσει για όλα».

Όλα, ποια όλα; αναρωτιέμαι. Μα, για το 1993, διαβάζω παρακάτω. Αααα, πες το μας έτσι. Έχοντας δει τον σαμαρά να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για το πόσο «βαθιά πρέπει να μπει το μαχαίρι στο κόκαλο» αποφασίζει να ανοίξει το θέμα «μυστικές-χρηματοδοτήσεις-που έριξαν-την κυβέρνησή-ΜΟΥ-της Νέας-Δημοκρατίας.

Έτσι, από τη μια όλο και κάτι θα βρει να καταθέσει που θα ρίχνει μια μικρή σκια στη σχέση του νυν προέδρου του κόμματος και των μυστικών κονδυλίων της Siemens, από την άλλη θα το κάνει με την κάλυψη της Ρηγίλλης, η οποία διακηρύττει ότι θέλει διαφάνεια ενώ τον, θα «καθαρίσει» το όνομα του Κυριάκου και της Ντόρας από τις υποθέσεις του λεμονοστίφτη και του τιμολογίου.

Ως πότε θα ζει να ορμηνεύει;