Αφού έχουμε μόνο ψίχουλα να σας δώσουμε, δεν σας δίνουμε τίποτα!

Νομίζω ότι λίγες ημέρες μετά την αρχή των κινητοποιήσεων είναι προφανές ότι οι επιλογές των αγροτών, είναι λάθος. Πόσα έχει να μάθει αυτή η τάξη στον επικοινωνιακό τομέα από το ΠΑΣΟΚ! Πόσα χρόνια μπροστά είναι αυτό το κόμμα από το λαό του; Μέχρι στιγμής, μόνο οι Βούλγαροι φαίνονται πονηρότεροι.    
Τι θα συμβεί πρώτα; Με ποιον θα αγανακτήσουν οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες; Με τους αγρότες που κλείνουν τους δρόμους ή με την κυβέρνηση που δεν τους δίνει αυτά που ζητούν;

Πρόκειται προφανώς για επικοινωνιακό στοίχημα από τα αυτά στα οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ειδικεύεται.

Οι αγρότες πάλι, όχι.

Είδατε τι παθαίνουν για να μην έχουν αρκετούς ΠΑΣΟΚους στις τάξεις τους; Εμφανίζονται αδύναμοι στο μέτωπο της επικοινωνίας. Διότι, αν είχαν έναν εκπρόσωπο της «νέας εποχής» θα τους έλεγε ότι δεν βάζεις κόντρα με μία κυβέρνηση που έχει εκλεγεί τρεις μήνες.

Γιατί ακόμη και αν έχει τα χρήματα, πιθανότατα θα έχει και την δημοσκοπική αντοχή να μην τα δώσει. Πολλώ μάλλον στις μέρες μας, που δεν τα έχει ή που ακόμα και αν τα είχε και τα έδινε θα έτρωγε τέτοια καρπαζιά από την Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε θα κατάπινε τη γλώσσα της.

"Μα πως μπορεί να μιλάμε για επιλογή του βέλτιστου χρόνου κινητοποιήσεων τη στιγμή που οι άνθρωποι βγαίνουν σους δρόμους από ανάγκη;" θα μπορούσε να μού αντιγυρίσει κάποιος. "Τώρα που θα αναγκαστούν να αφήσουν τα μπλόκα χωρίς κανένα αντάλλαγμα τι θα έχουν κερδίσει;" θα του απαντούσα στην περίπτωση αυτή.   

Είναι όμως αυθεντική κυβέρνηση Παπανδρέου! Φανταστείτε λίγο ότι το βασικό επιχείρημα για να πείσουν τους αγρότες να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις χωρίς να τους δώσουν οικονομικά ανταλλάγματα είναι ότι «δεν θέλουμε να σας δώσουμε ψίχουλα»! Που είσαι Ανδρέα να τον καμαρώσεις;

Μέχρι τώρα πάντως, οι πιο πονηροί όλης αυτή της ιστορίας είναιοι Βούλγαροι. Για μέρες απορούσα τι είπε ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός στους δικούς μας και αυτοί συμφώνησαν να ανοίγουν μια στο τόσο τα μπλόκα. Χθες που κυκλοφόρησε αναφορά της Κομισιόν μέσω της οποία μας έλεγαν ότι το τάδε και το δείνα δεν το κάναμε καλά και πρέπει να συμμορφωθούμε, κατάλαβα.

Έτσι, οι εν εγρηγόρσει γείτονές μας από παρίες στην πλούσια πόρτα της δυτικής Ευρώπης επιχειρούν να αναγορευτούν σε ταγούς του ευρωπαϊκού “comme il faut” και μας καρφώνουν στις Βρυξέλλες για παρατυπίες.

Άδικο έχουν;
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v