Με ποιο δικαίωμα;

Δεν είναι της (εορταστικής) στιγμής, αλλά το συζητούσα τις προάλλες και το θυμήθηκα. Τι απαίσια ιστορία είναι αυτή με την συντονισμένη προσπάθεια κυβέρνησης και media να πειστεί ο κόσμος να κάνει το εμβόλιο κατά της νέας γρίπης;

Διάβαζα όταν πρωτοπαραλήφθηκε το εμβόλιο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ όπου ο βασικός τίτλος ήταν κάτι του στυλ «Πρέπει όλοι να κάνουμε το εμβόλιο». Βέβαια με μικρά γράμματα ο υπότιτλος έλεγε «…λέει ο καθηγητής τάδε», αλλά οι εντυπώσεις είχαν ήδη σχηματιστεί.

Πριν από περίπου δέκα ημέρες δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας που φιλοξενούνταν στις μέσα σελίδες τιτλοφορούνταν «νεκρός από τη γρίπη, χωρίς κανένα ιατρικό ιστορικό». Προφανώς οι υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας κατάλαβαν ότι οι περισσότεροι από τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου που αρνείται να κάνει το εμβόλιο διαφοροποιούν τους εαυτούς τους από τα θύματα της γρίπης στο ότι οι ίδιοι δεν έχουν βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό.

Και ζήτησαν να προβληθεί από τον συμπολιτευόμενο τύπο σχετικό δημοσίευμα φόβου, ώστε να καμφθεί η συγκεκριμένη αντίρρηση του κοινού.

Το υπουργείο Υγείας έχει πάρει μια απόφαση σε σχέση με το νέο εμβόλιο- η οποία ελπίζω και εύχομαι να μην είναι «πολιτική»: Θα το στηρίξει και με κάθε μέσο θα επιχειρήσει να πείσει τους πολίτες να εμβολιαστούν.

Ο τύπος, όμως δεν είναι δυνατόν να παίρνει τέτοιου είδους θέση, κρίνοντας στην πραγματικότητα τη στάση του υπουργείου είτε με κριτήρια ιατρικά είτε με κριτήρια πολιτικά. Στην πρώτη περίπτωση οι συντάκτες δεν έχουν τις γνώσει να συμβουλεύουν τους πολίτες να εμβολιαστούν, στη δεύτερη δεν έχουν το ηθικό δικαίωμα.

Δε μπορεί όλες οι δημόσιες υποθέσεις να είναι τάτσι-μήτσι-κότσι με τους δικούς μας που τους ζητάμε «να βάλουν ένα χέρι». Αν οι παρενέργειες του νέου εμβολίου αρχίσουν να εμφανίζονται σε δύο ή τρία χρόνια ποια θα είναι η θέση των ΜΜΕ που συντάσσονται- χωρίς τις αποστάσεις της αντικειμενικότητας- με τις κυβερνητικές επιλογές;