Ο "Ζυγός" και τα "μεταξωτά βρακιά"

Όποιος πιστεύει ότι η ποιότητα της εξυπηρέτησης εξαρτάται από το κύρος του εκάστοτε μαγαζιού, πλανάται πλάνην οικτράν, όπως αποκαλύπτει για μία ακόμη φορά πάθημα φίλης της στήλης.

Φιλόμουση γαρ το περασμένο Σάββατο επισκέφθηκε τη μουσική σκηνή «Ζυγός». Ενδιαφέρθηκε για μία θέση στο μπαρ. Ανέβηκε στον εξώστη όπου βρίσκεται το μπαρ και… έλαβε τις απαραίτητες οδηγίες: έπρεπε να περιμένει σε μία ουρά μπροστά σε μία κόκκινη κορδέλα έως ότου οι αρμόδιοι της φωνάξουν για να της κόψουν το εισιτήριο- κάτι το οποίο δεν συνέβη παρά όταν τα πόδια της είχαν αρχίσει να εμφανίσουν ενδείξεις φλεβίτη.

«Με συγχωρείτε, γιατί δεν προχωράμε;» τόλμησε να ρωτήσει μετά το δεκάλεπτο αναμονής, για να εισπράξει την αγένεια και την περιφρόνηση του νεαρού που ήταν επιφορτισμένος με το απαιτητικό έργο του να ανοιγοκλείνει την δίοδο την οποία έφραζε η κορδέλα. Διέθετε το ύφος γιατί-διαμαρτύρονται-τα-πρόβατα;-.

Αφού η φίλη διέβη τις… πύλες του παραδείσου και της έκοψαν το εισιτήριο, οδηγήθηκε μπροστά σε άλλη μια ταμειακή μηχανή πίσω από την οποία ένας κύριος απαίτησε το αντίτιμο ενός ακόμη εισιτηρίου για το μπαρ, χωρίς προηγουμένως να υπάρξει οποιαδήποτε ενημέρωση για την εκ νέου χρέωση.

Μετ’ ου πολύ, η αναζήτηση του Αγίου Δισκοπότηρου τελειώνει και η φίλη βρίσκεται μπροστά στο περιλάλητο μπαρ. Και ψάχνει να βρει τη σκηνή. Εμ έλα που δε φαίνεται από το μπαρ! Εκτός και αν για κάποιον παρακολουθώ την παράσταση σημαίνει κοιτάζω τρεις ώρες το κεφάλι του ντράμερ.

Κορωνίδα της βραδιάς ήταν η συμπεριφορά των σερβιτόρων οι οποίοι αντιμετώπιζαν τον κόσμο έχοντας πλήρη συνείδηση της χάρης που του κάνουν εξυπηρετώντας τον! «Αν οι εργαζόμενοι δεν αμείβονται επαρκώς- με αποτέλεσμα να έχουν μούτρα μέχρι το πάτωμα- δεν είναι κρίμα να το "πληρώνει" ο πελάτης;», αναρωτιέται η φίλη.

«Δεν είναι κρίμα κάποια από τα κορυφαία-και ιστορικά- ονόματα στην έντεχνη διασκέδαση να σπαταλούν έτσι το καλό τους όνομα;», αναρωτιέμαι εγώ.