Ανεξιθρησκεία και πάσης... Ευρώπης

Όταν πρωτοκαθιερώθηκε το καινούριο σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στα ελληνικά Λύκεια, το Υπουργείο Παιδείας διατεινόταν ότι θα καταργούσε την παπαγαλία, και θα ενίσχυε την κριτική σκέψη των μαθητών. Για το λόγο αυτό, τα θέματα των εξετάσεων θα περιελάμβαναν και ερωτήσεις κρίσεως.

Ένα από τα 12 μαθήματα στα οποία εξετάστηκαν οι μαθητές της Γ’ Λυκείου το σωτήριο έτος 2000, ήταν και τα θρησκευτικά. Η τελευταία ερώτηση αφορούσε το φλέγον τότε ζήτημα της ανέγερσης τζαμιού στη Αθήνα. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Η ερώτηση κρίσεως «έπιανε» 50 βαθμούς, επί του συνόλου των 100.

Ο κανονισμός έλεγε ότι το γραπτό εξεταζόταν από δύο διαφορετικούς βαθμολογητές. Αν οι δύο γνώμες είχαν μεταξύ τους διαφορά μεγαλύτερη των 20 μονάδων, το γραπτό πήγαινε αυτομάτως σε τρίτο βαθμολογητή, προκειμένου να βγει ένας «δίκαιος» -βλέπε αντικειμενικός– μέσος όρος.

Έχουμε τώρα την εξής περίπτωση. Μαθήτρια υποστηρίζει πως ναι, πρέπει να υπάρχει τζαμί στην Αθήνα. Γιατί το Σύνταγμα διακηρύσσει ανεξιθρησκία, γιατί ο χριστιανισμός δεν είναι μισαλλόδοξη θρησκεία –προς Θεού–, γιατί οι μουσουλμάνοι της Αθήνας είναι πολλοί, είναι άνθρωποι κι έχουν δικαιώματα, τα οποία πρέπει να σεβόμαστε.

Τι νομίζετε πως έγινε; Ο πρώτος βαθμολογητής πιστεύει ότι η απάντηση είναι ολόσωστη. Κριτική σκέψη, τεκμηριωμένα επιχειρήματα, μπλα μπλα. Τελικός βαθμός 100 στα 100.

Ο δεύτερος βαθμολογητής διαφωνεί. Κι όχι απλά διαφωνεί, αλλά θεωρεί –προφανώς– ότι μόνη σωστή απάντηση θα ήταν το όχι. Τι να τα κάνεις τα παιδιά με την κριτική σκέψη και τα επιχειρήματα, αν είναι να σηκώσουμε τζαμί μες στην Αθήνα, να προσεύχονται οι άπιστοι; Και μηδενίζει την ερώτηση. Τελικός βαθμός γραπτού η βάση.

Ο τρίτος βαθμολογητής έκανε ό,τι ακριβώς προέβλεπε ο κανονισμός. Βαθμολόγησε την ερώτηση κάπου στη μέση, κι έβγαλε τελική βαθμολογία 75.

Κι αν όλα αυτά μοιάζουν αναμενόμενα στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, που αποδίδει όλα τα δεινά της στους τέσσερις αιώνες Τουρκοκρατίας και αρνείται να αναγνωρίσει οποιοδήποτε δικαίωμα στη θρησκεία «αυτών» –ξεχνώντας ότι πρόκειται και για θρησκεία του υπόλοιπου μισού του πλανήτη– στην Ελβετία του κατωφλιού της δεύτερης πια δεκαετίας του συγκεκριμένου αιώνα μοιάζουν απλά παράλογα.

Κι όμως, το 57,5% των Ελβετών απεφάνθη σήμερα σε δημοψήφισμα που διοργανώθηκε ότι δε θέλει να βλέπει μιναρέδες στη χώρα του. Σε μια χώρα που φιλοξενεί περί τους τετρακόσιες χιλιάδες μουσουλμάνους, οι μιναρέδες σήμερα απαγορεύτηκαν. Την είδηση μπορείτε να τη διαβάσετεαναλυτικά εδώ.

Κι ο φαύλος κύκλος που λέγαμε και παλιότερα συνεχίζεται. Και διαιωνίζεται.