Τυχαία μπαίνουν τα προϊόντα στα ράφια;

Η ανησυχία Καρατζαφέρη δείχνει κατ΄αρχάς ένα πράγμα: Τη στροφή της Νέας Δημοκρατίας προς τη λαϊκή δεξιά. Η επιλογή του «κόκκινου Πάνου» ως εκπροσώπου, συνηγορεί σε αυτή την κατεύθυνση.

Αναρωτιέμαι αν πραγματικά αυτό επιθυμούσαν να συμβεί όσοι ψήφισαν τον Αντώνη Σαμαρά για ηγέτη της αντιπολίτευσης. Βλέποντα την προηγούμενη Κυριακή τις εσωκομματικές εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία προσπαθούσα για άλλη μια φορά να κατανοήσω τις μύχιες σκέψεις του ελληνικού εκλογικού σώματος. Κατέληξα στο ότι… δεν υπάρχουν σκέψεις!

Υπάρχει απλώς μια εντύπωση «συμπάθειας» ή «αντιπάθειας» του εκάστοτε υποψηφίου, και μια τάση επιλογής του αν ευαγγελίζεται κάτι «νέο». Αυτό το «νέο» δεν είναι ανάγκη να έχει ουσία, αρκεί να αποτελεί μια ταμπέλα πάνω στο προϊόν.

Δε λέω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ή ο Αντώνης Σαμαράς δεν είχαν διακριτή και αποκλίνουσα πολιτική σκέψη από τον Βαγγέλη Βενιζέλο και την Ντόρα Μπακογιάννη, αντίστοιχα. Λέω ότι κανείς δεν ασχολήθηκε να έχει υπόψη του τις διαφορές αυτές. Όπως και τις διαφορές του Αλέξη Τσίπρα από τον Αλέκο Αλαβάνο.

«Πως θα φαίνεστε λιγότερο φθαρμένο προϊόν» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος ενός εξαιρετικά χρήσιμου στους πολιτικούς σεμινάριο. Μόνο που σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει μια εξυπηρετική υπάλληλος super market να μας συμβουλέψει για την προσφορά που μας συμφέρει περισσότερο. Είμαστε στο έλεος των media.