Ηξεις αφήξεις

Δεν δικαιούμαστε να διαμαρτυρόμαστε ακόμη, λένε, για τη νέα Κυβέρνηση. Πρέπει να σεβαστούμε το θετικό κλίμα και κυρίως τη λαϊκή ετυμηγορία που έδωσε στον G.A.P. πάλλευκη επιταγή.

Αυτό άραγε ισχύει και για όσους διαμαρτύρονταν από πριν; Γιατί εκτός και αν αποδειχτεί ότι η νίκη στις εκλογές σε κάνει ευφυέστερο, η γνώμη μου για το νέο πρωθυπουργό δεν αλλάζει.

«Απαιτούνται δύσκολες τομές, αλλά εσείς είστε προπονημένος» είπε στον εντολοδόχο Πρωθυπουργό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στο πλαίσιο της ορκωμοσίας του πρώτου. «Και οι δύο είμαστε», απάντησε ο Γιωργάκης προκαλώντας το δημοσιογραφικό δαιμόνιο να αναζητήσει την πολιτική αλληγορία, όπως συμβαίνει όταν οι πολιτικοί μιλούν λίγο πιο ανεπίσημα.

Αν βάλουμε την φαντασία μας να δουλέψει μπορούμε ίσως να ερμηνεύσουμε τη φράση. Ο GAP αναφέρθηκε στις παλαιότερες κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου; Στους αγώνες για τη δημοκρατία; Στον αντιδιδακτορικό αγώνα; Τι είναι αυτό που συνδέει τους κυρίους Παπούλια και Παπανδρέου το οποίο υπονόησε ο τελευταίος; 

Όρεξη να έχεις και σε κάθε μπούρδα μπορείς να βρεις ένα κρυμμένο νόημα.   

Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με το Γιωργάκη, του οποίου οι παρεμβάσεις νομίζω ότι συχνότατα δεν σημαίνουν τίποτα- ούτε καν έχουν τη γεύση του πολιτικού αστεϊσμού ή την ειρωνεία της αναφοράς στην παλαιότερα επεισόδια της πολιτικής ιστορίας του τόπου.

Φοβούμαι δε (λέμε τώρα...) ότι οι υπηρετούντες το πολιτικό ρεπορτάζ θα περάσουν μια τετραετία επεξεργαζόμενοι σιβυλλικές υποτίθεται ρήσεις, ενώ στην πραγματικότητα θα ακούν με προσοχή τον... λαγό του ανεκδότου.

Ξέρετε, αυτόν που λέει και καμιά, για να περνά η ώρα.