Αψηφίστε τους*
Τα συγχαρητήριά μου στους ιδεολόγους που πιστεύουν ότι η ψήφος τους θα αλλάξει κάτι. Οι αυταπάτες κοστίζουν, αλλά όποιοι τις έχουν είναι πιο ευτυχείς- αν και μακρύτερα από την αλήθεια.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Για πολλούς είναι «η ώρα της λαϊκής κυριαρχίας», για άλλους είναι η εκπλήρωση του δημοκρατικού ιδεώδους που άλλωστε μας κληροδότησαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι- μην το ξεχνάμε κιόλας.
Δεν ξέρω πόσοι από εσάς που ψηφίζετε νιώθετε υπερήφανοι ή έστω υπεύθυνοι, αλλά φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει κανείς ανάμεσά σας που να πιστεύει ότι οι εκλογές μπορούν πραγματικά να αλλάξουν κάτι – και δεν εννοώ το αν θα διοριστεί στο δημόσιο το παιδί της θείας Σταυρούλας. Εννοώ πραγματικά να αλλάξουν κάτι.
Πως έλεγε το παλιό αναρχοαυτόνομο κλισέ; “Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι θα ήταν παράνομες”. Αυτό ακριβώς πιστεύω. Απλώς τώρα έχω μεγαλώσει αρκετά ώστε να ντρέπομαι να το γράψω πάνω στο ψηφοδέλτιο. Ακριβώς γιατί όταν κάτι είναι αυταπόδεικτο είναι αφέλεια να το δηλώνεις- αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που οι διάλογοι με παιδιά μας φαίνονται τόσο χαριτωμένοι. Επειδή είναι αφελείς.
Μακαρίζω όσους ρομαντικούς πιστεύουν ότι η λαϊκή βούληση είναι ο ρυθμιστής και ο ελεγκτής της εξουσίας. Οι αυταπάτες κοστίζουν, αλλά όποιοι τις έχουν είναι πιο ευτυχείς- αν και μακρύτερα από την αλήθεια.
Συνεχίστε λοιπόν πεφωτισμένοι ψηφοφόροι των κομμάτων εξουσίας, συνεχίστε και εσείς με τις φωνές διαμαρτυρίας να στηρίζετε τον κοινοβουλευτισμό με τη συμμετοχή σας και κάποτε το σύστημα θα εξυγιανθεί και θα αποβάλει μόνο του τα σάπια στοιχεία- έτσι δεν πρέπει να λέμε;
Το μόνο στο οποίο ελπίζω σε σχέση με τις εκλογές είναι να διασκεδάσω με τα τηλεοπτικά πάνελ την Κυριακή. Σαν την νοικοκυρά που διψά για τα ριάλιτι, έτσι και εγώ πεθαίνω να βλέπω πολιτικούς να ξεφτιλίζονται επιχειρώντας να εξηγήσουν τα ανεξήγητα και να προωθήσουν το τομαράκι τους.
Χε χε!
(*) Το "Αψηφίστε τους" δεν είναι δικό μου. Αν δεν κάνω λάθος, ήταν το (ευφυές) προεκλογικό σλόγκαν του Συνασπισμού στις εκλογές του 1993- στις μόνες δηλαδή που έμεινε εκτός Βουλής.
Δεν ξέρω πόσοι από εσάς που ψηφίζετε νιώθετε υπερήφανοι ή έστω υπεύθυνοι, αλλά φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει κανείς ανάμεσά σας που να πιστεύει ότι οι εκλογές μπορούν πραγματικά να αλλάξουν κάτι – και δεν εννοώ το αν θα διοριστεί στο δημόσιο το παιδί της θείας Σταυρούλας. Εννοώ πραγματικά να αλλάξουν κάτι.
Πως έλεγε το παλιό αναρχοαυτόνομο κλισέ; “Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι θα ήταν παράνομες”. Αυτό ακριβώς πιστεύω. Απλώς τώρα έχω μεγαλώσει αρκετά ώστε να ντρέπομαι να το γράψω πάνω στο ψηφοδέλτιο. Ακριβώς γιατί όταν κάτι είναι αυταπόδεικτο είναι αφέλεια να το δηλώνεις- αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που οι διάλογοι με παιδιά μας φαίνονται τόσο χαριτωμένοι. Επειδή είναι αφελείς.
Μακαρίζω όσους ρομαντικούς πιστεύουν ότι η λαϊκή βούληση είναι ο ρυθμιστής και ο ελεγκτής της εξουσίας. Οι αυταπάτες κοστίζουν, αλλά όποιοι τις έχουν είναι πιο ευτυχείς- αν και μακρύτερα από την αλήθεια.
Συνεχίστε λοιπόν πεφωτισμένοι ψηφοφόροι των κομμάτων εξουσίας, συνεχίστε και εσείς με τις φωνές διαμαρτυρίας να στηρίζετε τον κοινοβουλευτισμό με τη συμμετοχή σας και κάποτε το σύστημα θα εξυγιανθεί και θα αποβάλει μόνο του τα σάπια στοιχεία- έτσι δεν πρέπει να λέμε;
Το μόνο στο οποίο ελπίζω σε σχέση με τις εκλογές είναι να διασκεδάσω με τα τηλεοπτικά πάνελ την Κυριακή. Σαν την νοικοκυρά που διψά για τα ριάλιτι, έτσι και εγώ πεθαίνω να βλέπω πολιτικούς να ξεφτιλίζονται επιχειρώντας να εξηγήσουν τα ανεξήγητα και να προωθήσουν το τομαράκι τους.
Χε χε!
(*) Το "Αψηφίστε τους" δεν είναι δικό μου. Αν δεν κάνω λάθος, ήταν το (ευφυές) προεκλογικό σλόγκαν του Συνασπισμού στις εκλογές του 1993- στις μόνες δηλαδή που έμεινε εκτός Βουλής.
