Αν είχες και ταλέντο...
Απ' ό,τι μαθαίνω σήμερα είναι ο μεγάλος προκριματικός της «Τηλεμαχίας», του αγαπημένου προεκλογικού τηλεπαιχνιδιού. Παίρνουν μέρος 6 παίχτες, απ' τους οποίους οι 2 περνούν στον αυριανό τελικό...
Απ' ότι μαθαίνω σήμερα είναι ο μεγάλος προκριματικός της «Τηλεμαχίας», του αγαπημένου προεκλογικού τηλεπαιχνιδιού. Παίρνουν μέρος 6 παίχτες, απ' τους οποίους οι 2 περνούν στον αυριανό τελικό. Μόνο που οι 2 είναι ήδη γνωστοί οπότε οι υπόλοιποι παίζουν μόνο για τις εντυπώσεις. Δεν το βρίσκω και τόσο συναρπαστικό.
«Με λένε Κώστα κι είμαι δημόσιος υπάλληλος...»
Έριξα μια ματιά στους κανονισμούς του αυριανού τελικού της «Τηλεμαχίας» κι αναρωτήθηκα τι πραγματικά εξυπηρετεί όλο αυτό εκτός απ' την ψυχαγωγία μας και το χτίσιμο μιας ψευδεπίγραφης αντικειμενικότητας. Λες και δεν ξέρουμε ποιους έχουμε απέναντί μας. Λες και αυτομάτως σβήνονται όλα κι ο διαγωνιζόμενος έχει την ευκαιρία να χτίσει εκ νέου το προφίλ του, απαντώντας με «αυτοπεποίθηση» και «καθαρό λόγο» μέσα στα 3 λεπτά που έχει για κάθε κατηγορία: 3 λεπτά σε αντάλλαγμα με 3 χρόνια. Όπως στις ταινίες που οι βαρυποινίτες ρίχνονται σε αιματηρούς αγώνες ενώπιον του τηλεοπτικού κοινού για να κερδίσουν την παραγραφή και την απελευθέρωση. Λες και υπάρχει άνθρωπος που μπορεί ν' απαντήσει σε 3 λεπτά και να μην είναι ψεύτης, κοινότοπος ή στην καλύτερη περίπτωση, χειρουργικά και αποστειρωμένα σωστός. Σημασία δεν έχει τι θα πεις -δεν προλαβαίνεις να πεις και πολλά άλλωστε- αλλά πώς θα το πεις μέσα στα 3 λεπτά που σου επιτρέπει ο... Κανονισμός.
«Με λένε Γιώργο κι είμαι συμβασιούχος του δημοσίου...»
Ο Κανονισμός... ουουουουου! Πρέπει να είναι πολύ υποτιμητικό για τον Πρωθυπουργό ή τον Αξιωματικό Αντιπολιτευτή να υπακούουν στον... Κανονισμό. Ακούγεται σχεδόν τόσο σοβαρός όσο το... Σύνταγμα: «Καθ' όλη τη διάρκεια της συζήτησης δεν επιτρέπεται αναγγελία ή εμφάνιση κάρτας για τηλεφωνικές μετρήσεις ή άλλη έκφραση προτίμησης. Τηλεοπτικές συζητήσεις για το περιεχόμενο ή άλλα στοιχεία της συζήτησης δεν επιτρέπονται έως όταν ολοκληρωθεί η μετάδοση της συζήτησης.» Η ψευδαίσθηση της αντικειμενικότητας εξασφαλίζεται από τέτοιου είδους στομφώδεις, τυπολατρικές και ανούσιες οδηγίες. Απαγορεύεται να μιλούν για την «Τηλεμαχία» σε άλλα κανάλια σε ζωντανή σύνδεση, αφού κάποιος μπορεί -αν είναι δυνατόν, τρομάζω και μόνο που το σκέφτομαι- ν' αγνοήσει το θεατρικό που με τόσο κόπο και φροντίδα έστησαν οι δυο μεγάλοι αρχηγοί και να προτιμήσει ν' ακούσει κάποιο σχολιασμό που θα επηρεάσει την αμερόπληπτη κρίση του.
Προτείνω να προστεθούν και 3 λεπτά ακόμη όπου ο κάθε διαγωνιζόμενος θα μπορεί να επιδείξει κάποιο ταλέντο του. Σίγουρα, έχουν αρκετές αρετές που καταπιέζονται απ' την καθημερινή προσπάθεια να διαχειριστούν ουσιαστικά τις ευθύνες που τους έχουν ανατεθεί. Ας τους δοθεί η ευκαιρία σ' αυτό το λάιτ ψυχαγωγικό 75λεπτο, να χαλαρώσουν και να μας δείξουν και την παιχνιδιάρικη πλευρά τους, να πουν ένα τραγούδι, να κάνουν ένα χορευτικό, να φτιάξουν ένα γλυκό ή έστω, να μιλήσουν απ' το στομάχι μέσω μιας κούκλας που κινούν με το χέρι τους. Οι κούκλες, τουλάχιστον, μπορούν να πουν ότι θέλουν...
«Με λένε Κώστα κι είμαι δημόσιος υπάλληλος...»
Έριξα μια ματιά στους κανονισμούς του αυριανού τελικού της «Τηλεμαχίας» κι αναρωτήθηκα τι πραγματικά εξυπηρετεί όλο αυτό εκτός απ' την ψυχαγωγία μας και το χτίσιμο μιας ψευδεπίγραφης αντικειμενικότητας. Λες και δεν ξέρουμε ποιους έχουμε απέναντί μας. Λες και αυτομάτως σβήνονται όλα κι ο διαγωνιζόμενος έχει την ευκαιρία να χτίσει εκ νέου το προφίλ του, απαντώντας με «αυτοπεποίθηση» και «καθαρό λόγο» μέσα στα 3 λεπτά που έχει για κάθε κατηγορία: 3 λεπτά σε αντάλλαγμα με 3 χρόνια. Όπως στις ταινίες που οι βαρυποινίτες ρίχνονται σε αιματηρούς αγώνες ενώπιον του τηλεοπτικού κοινού για να κερδίσουν την παραγραφή και την απελευθέρωση. Λες και υπάρχει άνθρωπος που μπορεί ν' απαντήσει σε 3 λεπτά και να μην είναι ψεύτης, κοινότοπος ή στην καλύτερη περίπτωση, χειρουργικά και αποστειρωμένα σωστός. Σημασία δεν έχει τι θα πεις -δεν προλαβαίνεις να πεις και πολλά άλλωστε- αλλά πώς θα το πεις μέσα στα 3 λεπτά που σου επιτρέπει ο... Κανονισμός.
«Με λένε Γιώργο κι είμαι συμβασιούχος του δημοσίου...»
Ο Κανονισμός... ουουουουου! Πρέπει να είναι πολύ υποτιμητικό για τον Πρωθυπουργό ή τον Αξιωματικό Αντιπολιτευτή να υπακούουν στον... Κανονισμό. Ακούγεται σχεδόν τόσο σοβαρός όσο το... Σύνταγμα: «Καθ' όλη τη διάρκεια της συζήτησης δεν επιτρέπεται αναγγελία ή εμφάνιση κάρτας για τηλεφωνικές μετρήσεις ή άλλη έκφραση προτίμησης. Τηλεοπτικές συζητήσεις για το περιεχόμενο ή άλλα στοιχεία της συζήτησης δεν επιτρέπονται έως όταν ολοκληρωθεί η μετάδοση της συζήτησης.» Η ψευδαίσθηση της αντικειμενικότητας εξασφαλίζεται από τέτοιου είδους στομφώδεις, τυπολατρικές και ανούσιες οδηγίες. Απαγορεύεται να μιλούν για την «Τηλεμαχία» σε άλλα κανάλια σε ζωντανή σύνδεση, αφού κάποιος μπορεί -αν είναι δυνατόν, τρομάζω και μόνο που το σκέφτομαι- ν' αγνοήσει το θεατρικό που με τόσο κόπο και φροντίδα έστησαν οι δυο μεγάλοι αρχηγοί και να προτιμήσει ν' ακούσει κάποιο σχολιασμό που θα επηρεάσει την αμερόπληπτη κρίση του.
Προτείνω να προστεθούν και 3 λεπτά ακόμη όπου ο κάθε διαγωνιζόμενος θα μπορεί να επιδείξει κάποιο ταλέντο του. Σίγουρα, έχουν αρκετές αρετές που καταπιέζονται απ' την καθημερινή προσπάθεια να διαχειριστούν ουσιαστικά τις ευθύνες που τους έχουν ανατεθεί. Ας τους δοθεί η ευκαιρία σ' αυτό το λάιτ ψυχαγωγικό 75λεπτο, να χαλαρώσουν και να μας δείξουν και την παιχνιδιάρικη πλευρά τους, να πουν ένα τραγούδι, να κάνουν ένα χορευτικό, να φτιάξουν ένα γλυκό ή έστω, να μιλήσουν απ' το στομάχι μέσω μιας κούκλας που κινούν με το χέρι τους. Οι κούκλες, τουλάχιστον, μπορούν να πουν ότι θέλουν...
