Οι "νοικοκυραίοι" και τα ποντικοφάρμακα

Ιστολόγια και ιστοσελίδες θα συνεχίσουν να κλείνουν καθώς η αγορά αναζητά επισήμως τη "ρύθμιση στο ελληνικό διαδίκτυο", στην ουσία όμως τη σωτηρία από την αμφισβήτηση του εναλλακτικού τύπου. Αλλά σε περιόδους αλλαγών και ανατροπών, η άσκηση βίας (εντός ή εκτός εισαγωγικών), φτάχνει ήρωες.    

Για να είμαι ειλικρινής, φίλος του γνωστού «Τρωκτικού» δεν ήμουν ποτέ.

Καταλάβαινα γιατί μπορεί να είναι δημοφιλές αλλά το περιεχόμενό του μού φαινόταν λίγο αγοραίο και ευτελές, και για το λόγο αυτό δεν το διάβαζα και ποτέ. Ωστόσο, το συγκεκριμένο blog έβγαζε ειδησούλες έστω και εν είδει «φημών» ή «ψιθύρων» και φαίνεται ότι αποτελούσε για αρκετό κόσμο πηγή ενημέρωσης.

Το κλείσιμό του (προσωρινό βέβαια- γιατί όπως μαθαίνω ετοιμάζεται να ξανανοίξει) εντάσσεται αφενός στη λογική της «επιβολής κανόνων επί των ιστολογίων» και επί του ελληνικού διαδικτύου εν γένει, και αφετέρου στον βαθύτερο πόλεμο συμφερόντων της ενημέρωσης, όπου από τη μία πλευρά βρίσκονται τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, και από την άλλη τα διαδικτυακά (είτε είναι sites είτε blogs) που αυξάνουν συνεχώς το μερίδιό τους στις προτιμήσεις του κοινού.

Το νομοσχέδιο που «πέρασε» πρόσφατα από τη Βουλή φανερώνει μια σπασμωδική προσπάθεια να ελεγχθούν τα blogs, να μπει η ενημέρωση στις νόρμες που όλοι έχουμε συνηθίσει και να κάτσουν στα αυγά τους όλοι αυτοί που δεν έχουν εκδοτικά συγκροτήματα πίσω τους.

Το πρόβλημα με όλους αυτούς είναι ότι, πρώτον, το διαδίκτυο δίνει στον κόσμο ένα είδος ενημέρωσης που προφανώς του έλειπε, και δεύτερον ότι αυτή η ενημέρωση δεν προέρχεται από κανέναν και δεν ανήκει σε κανέναν. Είναι ελεύθερο και πρέπει να παραμείνει έτσι.

Ακόμα και αν δε γίνει έτσι, μετ΄ου πολύ, θα δημιουργηθεί το «επόμενο διαδίκτυο», όπως θα δημιουργηθεί και το «επόμενο τρωκτικό» ή το «τρωκτικό Νο2».

Γιατί όταν τα πράγματα αρχίσουν να αλλάζουν, ή αλλάζεις και εσύ ή κάνεις στην άκρη.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v