Είπε- ξείπε

Όταν προ μηνών εξαγγέλθηκε η κυβερνητική επιδότηση της αλλαγής κλιματιστικού, στην κατεύθυνση των «πράσινων» πρωτοβουλιών, χαιρετίστηκε ως θετική και έγινε δεκτή ως ένα είδος «οικολογικού εξευρωπαϊσμού».

Σήμερα τέσσερις μήνες πριν την λήξη της αρχικά εξαγγελθείσας προθεσμίας για την αλλαγή κλιματιστικού, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την εσπευσμένη λήξη του προγράμματος, στις 22 Αυγούστου, «λόγω απορρόφησης των σχετικών κονδυλίων».

Ανέτρεξα στην αρχική εξαγγελία του προγράμματος- αυτή που όριζε ότι το πρόγραμμα λήγει στις αρχές Δεκεμβρίου. Εψαξα να βρω αναφορές σε τυχόν «εναλλακτικούς χρόνους λήξης» του προγράμματος. Κάτι του στυλ «λέμε ότι το πρόγραμμα λήγει αρχές Δεκεμβρίου, αλλά αν μας καπνίσει λήγει και νωρίτερα» ή «μην κοιτάτε που λέμε για αρχές Δεκεμβρίου, στην πραγματικότητα το πρόγραμμα θα λήξει μόλις τελειώσουν τα τάληρα» ή έστω «μπορεί να είπαμε για αρχές Δεκεμβρίου αλλά στην Ελλάδα ζούμε, δείξτε λίγη κατανόηση».

Και όμως τίποτα. Σε εκείνη την πρώτη ανακοίνωση όλα φαίνονταν ότι θα κυλίσουν σύμφωνα με τις εξαγγελίες. Όπως συμβαίνει στην Ευρώπη, βρε αδελφέ. Όμως, πίσω έχει η… Ελλάδα την ουρά.

Τρεχάτε τώρα εσείς που τοις ρήμασι πειθόμενοι βάλατε το έξοδο στον προϋπολογισμό σας για το φθινόπωρο- μπας και περισσέψουν λεφτά για τις διακοπές που ήδη κάνετε- να βρείτε τo inverter της καρδιάς σας.

Φύγετε από την παραλία και τρέξτε για τα BTU του παιδιού.

Οικολογία ξε-οικολογία ρε παιδί μου από αυτή τη λογική του «ό,τι κάτσει όπως κάτσει» δεν θα ξεφύγουμε ποτέ. «Με καμία κυβέρνηση», που λένε.