Ο διπλωμάτης και ο παραβάτης

Μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και με τη μεσολάβηση ενός φίλου έλαβα μια ενδιαφέρουσα «Ανοιχτή επιστολή» η οποία φέρει ως ημερομηνία δημοσίευσης την 1η Ιουνίου 2009. Πρόκειται για επιστολή που έχει ήδη δημοσιευτεί σε άλλα blogs, τον Ιούνιο και που δεν την είχα πάρει χαμπάρι.

Στην επιστολή αυτή ο ιδιώτης κ. Θανάσης Παπαματθαίου καταγγέλλει ορισμένα άκρως ενδιαφέροντα πράγματα για τη συμπεριφορά των Ελλήνων διπλωματών στις ΗΠΑ και την επιβάρυνση που αυτή σήμανε για τους Έλληνες φορολογούμενους.

Συνοπτικά, κάνει λόγο για πρόστιμα παράνομης στάθμευσης τα οποία επιβάρυναν τους Έλληνες διπλωμάτες και τα οποία κατέβαλε το ελληνικό δημόσιο στον Δήμο της Νέας Υόρκης, όταν αυτές έγιναν απαιτητές μέσω των όρων της διμερούς οικονομικής συνεργασίας Ελλάδας- ΗΠΑ! Μάλιστα, όπως αναφέρεται στην επιστολή τα ποσά που τελικώς καταβλήθηκαν φτάνουν τα 550.000 δολάρια!   
 
Τα παιδιά του In2life προσέφεραν απλόχερα στον Ιοβόλο το σχετικό ρεπορτάζ από το υπουργείο Εξωτερικών. "Δεν είναι σφάλμα των Ελλήνων διπλωματών" ισχυρίστηκε ο υπεύθυνος επικοινωνίας του ΥΠΕΞ κ. Δελαβέκουρας, μια που όπως επισημαίνει, ο δήμος της Νέας Υόρκης αποφάσισε ξαφνικά να μειώσει τις θέσεις παρκαρίσματος που προορίζονταν για διπλωματικά οχήματα.

Ο ίδιος δε υπεραμύνθηκε του "παράλογου" των κυρώσεων που ζητήθηκαν το 2004 για το διάστημα 1997- 2004, λέγοντας "είναι σα να κόψουμε εμείς πρόστιμο σε αγγλικό διπλωματικό αυτοκίνητο που έχει παρκάρει έξω απο την αγγλική πρεσβεία". Ακόμη, παραδέχθηκε ότι το ελληνικό δημόσιο αναγκάστηκε να προσέλθει σε διακανονισμό "προκειμένου να μην πολιτικοποιηθεί το θέμα", ενώ προανήγγειλε ότι το θέμα θα απαντηθεί αρμοδίως στη Βουλή. Όσο για το ύψος του ποσού που τελικά κατέβαλε το ελληνικό δημόσιο, δεν ήταν σε θέση να πει, "αφού μετά από τόσα χρόνια που έχουν περάσει, αυτό χρειάζεται λίγο ψάξιμο".    

Και ερωτώ: Σε τι διαφέρει αυτή η εξήγηση από τα όσα καταγγέλει η επιστολή; Τι δικαιώνει τους Έλληνες διπλωμάτες; Το ότι είχαν βολευτεί τόσα χρόνια και δεν ήταν έτοιμοι να σεβαστούν την αλλαγή των συνθηκών στην αμερικανική πόλη; Ή μήπως το ότι "εμείς δεν θα κάναμε το ίδιο στους Αγγλους"; Το ότι κάποιος βρέθηκε και εξήγησε τι ακριβώς συνέβη τότε δεν σημαίνει ότι αυτές οι πληροφορίες νομιμοποιούν τη στάση των επιτετραμένων και του υπουργείου. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι χειρισμοί του ΥΠΕΞ και των υπαλλήλων του, κόστισαν στους Έλληνες φορολογούμενους ένα σκασμό λεφτά. Τα οποία δε μας λένε και πόσα ακριβώς είναι.

Φαντάζομαι πως κατά τη διάρκεια της συζήτησης θα αναφερθεί μεταξύ άλλων και η πρόθεση του ελληνικού δημοσίου να διεκδικήσει αποζημιώσεις... 
    
Aκολουθεi χωρίς περικοπές το κείμενο της επιστολής:

«Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη,
Πληρεξούσιε Υπουργέ Α' Τάξεως
ΣΤ' Γενικέ Διευθυντή Διοικητικού του Υπουργείου Εξωτερικών

Παρακαλώ ενημερώσατε τον ελληνικό λαό για την εξέλιξη της απαίτησης του Δήμαρχου Νέας Υόρκης για καταβολή 550.000 δολαρίων ΗΠΑ για πρόστιμα λόγω παράνομων παρκαρισμάτων αυτοκινήτων Ελλήνων διπλωματικών υπαλλήλων πάνω σε πεζοδρόμια της Νέας Υόρκης ή σε άλλους χώρους, όπου ενώ απαγορευόταν η στάθμευση, οι παραπάνω διπλωμάτες μας συνέχιζαν επί χρόνια με τον τσαμπουκά να σταθμεύουν και να μην πληρώνουν τα πρόστιμα επειδή «ήσαν διπλωμάτες».

Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι ο Δήμαρχος της Νέας Υόρκης συγκέντρωσε το εκπληκτικό ποσό των 550.000 δολαρίων και το έστειλε στη Μόνιμη Αντιπροσωπε ία μας στον ΟΗΕ, ζητώντας την άμεση εξόφλησή του;

Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι η αρχική αντίδραση των υπηρεσιακών παραγόντων και της ηγεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών ήταν «άσε το δήμαρχο να κουρεύεται- έχουμε διπλωματική ασυλία»;

Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι ο Δήμαρχος διαβίβασε τελικά την αξίωσή του κατά της Ελλάδας, στο Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών, στο Στέητ Ντιμπάρτμεντ;

Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι κατόπιν των ανωτέρω, το Αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας αποφάσισε να περικόψει από τις υποτροφίες που έδινε σε Έλληνες Αξιωματικούς του Στρατού για μετεκπαίδευση στις ΗΠΑ, όσες αντιστοιχούσαν στο ποσό των 500.000 που οι διπλωμάτες μας ηρνούντο να πληρώσουν;

Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι αφού έτσι μας έπιασαν τον κώλο, αρχίσαμε να συζητάμε το θέμα;

Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι επιφορτίσατε τον Έλληνα διαπραγματευτή που συζητούσε με τους Σκοπιανούς το θέμα του ονόματος «Μακεδονία», να ασχοληθεί κατά προτεραιότητα με το θέμα της διαπραγμάτευσης της πληρωμής του οφειλόμενου στο Δήμαρχο ποσού των 550.000 δολαρίων;

Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι η ελληνική διαπραγματευτική τακτική με το Δήμαρχο της Νέας Υόρκης ήταν;

- Να σας δώσουμε κύριε Δήμαρχε τα μισά και να συνεχίσουμε να
διαπραγματευόμαστε για τα υπόλοιπα;
- Να μας κάνετε έκπτωση 10%;
- Να σας δώσουμε τα μισά μετρητά και τα υπόλοιπα σε μετοχές του ΟΤΕ;
- Να σας κάνουμε δωρεάν ξενάγηση στην Ακρόπολη και να αφήνουμε τους
Αμερικανούς διπλωμάτες στην Αθήνα να παρκάρουν και εκείνοι όπου θέλουν
χωρίς απειλή προστίμου;

Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι η ελληνική κυβέρνηση τελικά υποχώρησε μπροστά στην ακλόνητη στάση του Δήμαρχου της Νέας Υόρκη ς και του πλήρωσε ακριβώς 550.000 δολάρια για παράνομα παρκαρισμένα ιδιωτικά αυτοκίνητα Ελλήνων διπλωματών μιας ολόκληρης πενταετίας και τόκους υπερημερίας (λόγω του τσαμπουκά μας);

Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, είναι αλήθεια ότι σε σύσκεψη που επακολούθησε μεταξύ διπλωματών στο Υπουργείο Εξωτερικών, αποφασίστηκε να μην καταλογιστούν τα χρήματα του παραπάνω υψηλότατου προστίμου στους παραβάτες διπλωμάτες μας, επειδή ήταν διπλωμάτες από τζάκια με καλές συστάσεις και πλάτες και, αντί αυτού, θεωρήθηκε προτιμότερο να επιβαρυνθούν όλοι οι μαλάκες Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες, οι οποίοι θα πλήρωναν τελικά - με τη φορολογία - τα λεφτά του προστίμου και οι οποίοι δεν θα μάθαιναν ποτέ τι συνέβη;

Κύριε Μιχαήλ Καμπάνη, παρόλο που στην εξέλιξη αυτή δεν είχατε ο ίδιος προσωπική ανάμειξη, όμως με την ιδιότητά σας ως ΣΤ' Γενικός Διευθυντής Διοικητικού και αρμόδιος για τα οικονομικά και τις πληρωμές του Υπουργείου Εξωτερικών, θεωρείτε σωστό να βγουν αυτά τα λεφτά από το υστέρημα του Ελληνικού λαού;

Την ώρα μάλιστα που ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής υποσχέθηκε το «σεμνά και ταπεινά» και διακήρυξε στο ντιμπέϊτ των πολιτικών αρχηγών, ότι «καμιά φορά το Δημόσιο δεν έχει χρήματα να πληρώνει» (εννοεί «να πληρώνει το νοσηλευτικό προσωπικό, τους συνταξιούχους, τις καθαρίστριες, τα νοσοκομεία, τους απλήρωτους συμβασιούχους κλπ»);

Και είναι σωστό να αφήνει το Υπουργείο Εξωτερικών να παραγραφεί και η αξίωση του δημοσίου να πάρει από τους παραβάτες τα χρήματα που υποχρεώθηκε να πληρώσει στο Δήμαρχο της Νέας Υόρκης»;