Τι σού κάνω, Γκάρφιλντ μου;

Η ευρηματικότητα των Κινέζων δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση- ειδικά όταν πρόκειται για περιορισμό των ελευθεριών του κοινού, όπως η πλοήγηση στο διαδίκτυο.

Αυτό που τίθεται υπό αμφισβήτηση είναι η αποτελεσματικότητά των μέτρων που λαμβάνονται και κυρίως ορισμένες ιλαρές πλευρές τους, που γελοιοποιούν τις προθέσεις της κινέζικης ηγεσίας.
 
Μία εξ αυτών των περιπτώσεων αφορά την (σε όλους υπολογιστές που πωλούνται στην Κίνα από την 1η Ιουλίου) υποχρεωτική εγκατάσταση του λογισμικού Green Dam, το οποίο σχεδιάστηκε για να μπλοκάρει σελίδες με πορνογραφικό ή βίαιο περιεχόμενο. Για να στερεί δηλαδή από τους χρήστες ακόμη και τον… πειρασμό να παρακολουθήσουν κάτι που θα κάνει κακό στην… ψυχούλα τους.

Το πρόβλημα με τη λειτουργία του λογισμικού είναι ότι δεν υπάρχει ικανοποιητικός τρόπος να ελεγχθεί το περιεχόμενο φωτογραφιών, παρά μόνο με ανιχνευτή εικόνων, ο οποίος δε μπορεί να καταλάβει βέβαια τι ακριβώς δείχνει η φωτογραφία, αλλά μπορεί να αναγνωρίσει μεγάλες επιφάνειες με μπεζ χρώμα, όπως αυτό του δέρματος και από εκεί να συμπεράνει ότι εικονίζονται γυμνοί και άρα… απαγορευμένοι.

Κατ΄αυτόν τον τρόπο, και σύμφωνα με σχετική έρευνα που έκανε το Reuters, το λογισμικό μπλοκάρει τον πορτοκαλί γάτο… Γκάρφιλντ, πιάτα με μισοψημένο ωμό χοιρινό και κοντινές φωτογραφίες προσώπων- όλα κλασικές περιπτώσεις χυδαίας εμπορευματοποίησης του έρωτα και ανεξέλεγκτης βίας.

Σκεφτόμουν ότι ίσως επίτηδες αυτοί οι περιορισμοί της ελευθερίας να έχουν τέτοια ευτράπελα. Για να είναι πιο συμπαθείς. Αλλά δεν τους έχω τους Κινέζους για τόσο ευφάνταστους…