Ο παραλογισμός δεν απαιτεί δίπλωμα

Είναι γνωστό πως το παράλογο εδρεύει στην ελληνική δημόσια διοίκηση. Και μάλιστα στα βάθη της. Μεταφέρω περίπτωση που άκουσα και έφριξα.

Προ περίπου ενός έτους, φίλη της στήλης είχε υποπέσει σε τροχαία παράβαση. Συγκεκριμένα στην περιοχή της Καισαριανής είχε παραβιάσει κόκκινο σηματοδότη. Για κακή (;) της τύχη όμως ο νόμος αγρυπνούσε και αφού τη συνέλαβε επ΄ αυτοφόρω, της επέβαλε το διόλου ευκαταφρόνητο πρόστιμο των 1.500 ευρώ.

Η παραβάτης συμβιβάστηκε με τη μοίρα της και χωρίς να προβάλει καν αντιρρήσεις, όπως δικαιούται, προτίμησε να πληρώσει το μισό του προστίμου, αφού παρέχεται παρόμοια δυνατότητα σε όσους εξοφλούν το πρόστιμό τους εντός δέκα ημερών από την παράβαση.

Ένα χρόνο μετά η… ευπειθής παραβάτης έλαβε ένα τηλεφώνημα από το αστυνομικό τμήμα Φαλήρου, όπου μένει. «Εχετε μια εκκρεμότητα» της είπαν στο τηλέφωνο, και έτσι χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, έσπευσε ανήσυχη να ενημερωθεί.

Όπως της εξήγησαν, ο τροχαίος που είχε επιβάλει το πρόστιμο είχε παραλείψει να της αφαιρέσει τις πινακίδες και το δίπλωμα, όπως προβλέπει ο κανονισμός. Η κοπέλα συμπαραστάθηκε στο δράμα του εργαζόμενου που δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, χωρίς να μπορεί να καταλάβει σε τι μπορούσε να βοηθήσει.

Ο αρμόδιος αξιωματικός είχε τη λύση: Θα της αφαιρούσαν το δίπλωμα και τις πινακίδες τώρα (ένα χρόνο μετά!) για να διορθώσουν την προηγούμενη παράλειψη!

Το υπόμνημα που κατέθεσε προ δύο μηνών και με σκοπό την άρση της παρεξήγησης η κοπέλα δεν στάθηκε αρκετό να αλλάξει τη γνώμη της τροχαίας περί το ορθό και το δίκαιο που- αν παγιωθεί- είναι γνωστό τοις πάσι, δεν αλλάζει.

Είναι κάποιες φορές, που είναι πιο εύκολο να θεωρήσει κανείς ότι οι δημόσιες υπηρεσίες έχουν (έστω σαδιστικό) χιούμορ, παρά ότι πράγματι έχουν τη πεποίθηση πως είναι οι εφαρμοστές του δικαίου.

Γιατί ο καλοπροαίρετος άνθρωπος είναι πιο εύκολο να πειστεί ότι υπάρχουν αστείοι δημόσιοι υπάλληλοι, παρά κρετίνοι.

Εμείς οι υπόλοιποι, βέβαια, ξέρουμε…