Φοβού τους Βρετανούς (και πένα φέροντας)

Μάλλον λίγο άβολα θα πρέπει να αισθάνονται οι ιθύνοντες στο υπουργείο Πολιτισμού και στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Μιλώ για την ιδέα τους να δώσουν την αποκλειστικότητα της πρώτης παρουσίασης όλων των αιθουσών του Μουσείου της Ακρόπολης στον Βρετανό δημοσιογράφο, Stephen Moss του Guardian.

Κατόπιν ειδικής ξενάγησης που του έγινε από τον Πρόεδρο του Νέου Μουσείου, κ. Παντερμαλή ακόμα και στην αίθουσα του Παρθενώνα- σημειωτέον: κλειστή για ελληνικά ΜΜΕ- ο κ. Moss έγραψε το καθ΄ όλα αξιοπρεπές άρθρο του.

Και όταν λέω καθ΄όλα αξιοπρεπές εννοώ ότι ουδόλως χαρίστηκε στους Έλληνες που του δώρισαν την αποκλειστικότητα προκειμένου να σπείρουν «καινά δαιμόνια» στην αγγλική κοινή γνώμη για την επιστροφή των μαρμάρων. «Είμαστε υπερήφανοι για το καταπληκτικό μας μουσείο και τώρα δε μπορείτε να μας πείτε ότι δεν έχουμε το κατάλληλο μέρος για τη φύλαξη των μαρμάρων», φαντάζομαι ότι ήταν το σκεπτικό πίσω από την συνεννοημένη παρουσίαση.

Η αλήθεια είναι ότι κατά την επίσκεψη του ξένου δημοσιογράφου, με τα ελληνικά κριτήρια, το μουσείο πιθανώς να έμοιαζε καταπληκτικό και έτοιμο για το μεγάλο άνοιγμα. Ο ίδιος ο κ. Moss παρατήρησε ένα πρόβλημα με τις καλωδιώσεις, τις οποίες επισκεύαζαν επιτόπου οι τεχνικοί. Δεν δίστασε δε καθόλου να το περιγράψει αναλυτικά στο άρθρο του μαζί με τις εξηγήσεις του κ. Παντερμαλή: Εδώ και ένα χρόνο τους έχουμε ζητήσει να το φτιάξουν…».

Του κ. Παντερμαλή που, προφανώς νιώθοντας οικειότητα, προχώρησε σε (εμπιστευτική;) εξομολόγηση σχετικά με το πώς βλέπει τα καθήκοντά του. «Σιχαίνομαι όλη αυτή τη δημοσιότητα. Δεν είναι η δουλειά μου αυτή, αλλά πρέπει να το διαχειριστώ».

Το άρθρο του κ. Moss για το «ευάερο κουτί», όπως χαρακτηρίζει το νέο Μουσείο κλείνει με αναφορά στα λεγόμενα της Mary Beard, καθηγήτριας κλασσικών σπουδών στην Οξφόρδη, αναμιγμένες με τις προσωπικές κρίσεις του συγγραφέα- μια που στην ηλεκτρονική τουλάχιστον έκδοση της Guardian, η παρακάτω φράση δεν είναι εντός εισαγωγικών: "είτε κάτι τέτοιο είναι αρεστό είτε όχι, ακόμη και ο Λόρδος Έλγιν είναι μέρος της ιστορίας των μαρμάρων. Η αντιπαράθεση τόνωσε τη φήμη του Παρθενώνα. Χωρίς τον Έλγιν, το νέο Μουσείο της Αθήνας δεν θα επρόκειτο τώρα να ανοίξει τις πύλες του στην παγκόσμια κοινότητα".

Μα τι ήθελε και αυτός ο χριστιανός για να μας κάνει το χατήρι; Βιλίτσα στη Μύκονο;

* Διαβάστε εδώ το πρωτότυπο κειμενο στο site του Guardian