Γλώσσα λανθάνουσα

Τα μόνα θέματα «Πανελληνίων Εξετάσεων» που μπορώ ακόμα, μετά την παρέλευση τόσων ετών να παρακολουθήσω και να έχω μια ελπίδα να καταλάβω τι ζητούν οι κύριοι που τα αποφασίζουν, είναι αυτά της έκθεσης.

Φέτος πρέπει να πω ότι εκνευρίστηκα. Ρίξτε μια ματιά στο θέμα της έκθεσης, η οποία πλέον αποτελεί μέρος μόνο αυτών που πρέπει να γράψουν οι μαθητές και πιθανότατα θα συμφωνήσετε.

Λέει λοιπόν το καταπληκτικό θέμα:

«Συχνά παρατηρείται πολλοί μαθητές να καταστρέφουν τα σχολικά τους βιβλία στα προαύλια των σχολείων κατά το τέλος του σχολικού έτους. Σε άρθρο που θα δημοσιευθεί στη σχολική σας εφημερίδα να αιτιολογήσετε το παραπάνω φαινόμενο και να αναφερθείτε στους τρόπους που θα συμβάλουν στην αρμονική συνύπαρξη του βιβλίου με τα ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης και γνώσης.»

Μέχρι το να «αιτιολογήσετε το παραπάνω φαινόμενο» το θέμα έχει ενδιαφέρον και, τολμώ να πω, λογική. Η σημασία του βιβλίου ως πηγή γνώσης φθίνει, και ο εστιασμός στο φαινόμενο αυτό αποτελεί αξιοπρεπές θέμα. Από εκεί και πέρα τα πράγματα όμως γίνονται λίγο μπάχαλο.

Το «να αναφερθείτε στους τρόπους που θα συμβάλουν στην αρμονική συνύπαρξη του βιβλίου με τα ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης και γνώσης» είναι ένα εντελώς άλλο θέμα που πρέπει να συνδυαστεί με το προηγούμενο, πιθανότατα μόνο και μόνο για να γεφυρώσει τις διαφωνίες αυτών που αποφάσιζαν για τα θέματα.

Τι σχέση έχει η καταστροφή των βιβλίων με τα ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης και γνώσης; Ποιος λογικός άνθρωπος θα ξεκινούσε να γράψει ένα άρθρο σε εφημερίδα (σχολείου ή άλλη) το οποίο θα περιελάμβανε και τα δύο αυτά θέματα;

Αν πάλι ήθελαν να συσχετίσουν την κάμψη της νεανικής εμπιστοσύνης στα βιβλία με την άνοδο των υπολογιστών και του διαδικτύου (απαράδεκτο, καθώς ο συνειρμός θα ήταν αποκλειστικός και δεν θα είχαν οι γράφοντες τη δυνατότητα να διαφωνήσουν) γιατί δεν το έγραψαν έτσι; Τουλάχιστον να έχουν υπόψη τους οι υποψήφιοι τι ακριβώς τους ζητάται να γράψουν.

Η προχειρότητα όμως της επιλογής του θέματος δεν σταματά εδώ. Ενώ στο πρώτο μέρος του θέματος γίνεται ρητή αναφορά στα σχολικά βιβλία το δεύτερο μιλά γενικώς και αορίστως για «το βιβλίο». Για ποιο από τα δύο πρέπει να γράψει ο υποψήφιος;

Η οδηγία που δόθηκε προς τους βαθμολογητές σήμερα, αναφέρει ότι γίνονται δεκτές όλες οι απαντήσεις, και αυτές που αφορούν το σχολικό βιβλίο και αυτές που αφορούν όλα τα βιβλία- πράγμα απαράδεκτο, που δείχνει γκάφα ολκής.

Διότι αν τους ζητούσαν να γράψουν για το σχολικό βιβλίο, έπρεπε να αναφέρουν ξεκάθαρα τον προσδιορισμό «σχολικό», ενώ αν όχι, όλες οι ειδικότερες αναπτύξεις του θέματος θα πρέπει να θεωρηθούν ελλιπείς. Το να απευθύνεις εκ των υστέρων τη συγκεκριμένη οδηγία σημαίνει ότι αναγνωρίζεις την πατάτα που έκανες κατά την εκπόνηση του θέματος.

Για να μην αναφέρω ότι αν οι ιθύνοντες ήθελαν οι υποψήφιοι, στο δεύτερο μέρος του θέματος, να γράψουν συλλήβδην για το βιβλίο, η απόσταση από τη θεματική του πρώτου ζητούμενου είναι κολοσσιαία, και καταδικάζει ένα τέτοιο κείμενο στην αναπηρία.