Η οικολογική και κοινωνική συνείδηση των κυβερνώντων

Και έτσι άδοξα, μετά από 4-5 χρόνια αντιπαραθέσεων, η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει άδεια στα ταξί να κινούνται εντός των λεωφορειολωρίδων.

Αναρωτιέμαι τι άλλαξε σε σχέση με τις προηγούμενες μελέτες που προέβλεπαν την de facto ακύρωση του μέτρου των λεωφορειολωρίδων σε περίπτωση που τα χιλιάδες χιλιάδων ταξί επιτρεπόταν να χρησιμοποιούν τους ειδικούς αυτούς διαδρόμους.

Μάλλον «ο χρόνος των εκλογών», θα είναι η απάντηση των κυνικών.

Σε κάθε περίπτωση το μέτρο είναι αρκετό για να καταστήσει τη συζήτηση περί αναβάθμισης των μέσων μαζικής μεταφοράς κενή περιεχομένου. Τουλάχιστον στο επίπεδο της βούλησης.

Ο λόγος είναι ότι, με πολύ απλά λόγια, αυτό που συμβαίνει είναι η πριμοδότηση των όσων έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν ένα πετρελαιοκίνητο όχημα για την (ατομική) τους μεταφορά, έναντι των πολλών που χρησιμοποιούν φθηνότερα και οικολογικότερα μαζικά μέσα. Πόσω μάλλον που τα κόμιστρα διπλασιάζονται. 

Δεν το βλέπω να μας πολυενδιαφέρει όμως. Γιατί εδώ που τα λέμε οι περισσότεροι επιβάτες των μέσων μαζικής μεταφοράς είναι πλέον αλλοδαποί. Και αυτοί δεν ψηφίζουν.