Και αν είσαι και παπάς...

Την προηγούμενη εβδομάδα η Εθνική Ομάδα ποδοσφαίρου αντιμετώπισε την Εθνική ομάδα του Ισραήλ. Όπως θα γνωρίζουν οι φίλαθλοι, στον αγώνα που πραγματοποιήθηκε στο Παγκρήτιο Στάδιο, το εθνικό μας συγκρότημα επικράτησε με 2-1, πετυχαίνοντας το δεύτερο γκολ με πέναλτι.

Μετά το πέρας του αγώνα, όπως άκουσα, η ομοσπονδία του Ισραήλ υπέβαλε ένσταση στην UEFA ή εν πάση περιπτώσει σε κάποιο υψηλόβαθμο διεθνές όργανο του αθλήματος, καθώς όπως υποστήριξε, κατά την εκτέλεση του πέναλτι ο τερματοφύλακάς της παρενοχλήθηκε από ακτίνα λέιζερ που προερχόταν από την κερκίδα.

Δόθηκε η κατάλληλη εντολή, στην κερκίδα έσπευσε όργανο, το οποίο συνέλαβε τον δράστη επ΄ αυτοφόρω. Μέχρι εδώ όλα εντάξει.

Το ιλαρό του πράγματος ξεκινά από το ότι ο εν λόγω δράστης ήταν… ιερέας- πράγμα που καθυστέρησε τη σύλληψη, αφού το όργανο δε μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του.

Κινδυνεύοντας- εικάζουμε- να παραβιάσει την εκ του Θεού εντολή «ου ψευδομαρτυρήσεις», ο εφημέριος της κοινότητας Βουκολίων ισχυρίστηκε ότι με το λέιζερ επιχείρησε να δείξει στην κόρη του που άγνωστο γιατί καθόταν στην απέναντι κερκίδα την ακριβή του θέση. Δεν έγινε πιστευτός όμως και ορίστηκε κανονική δικάσιμος.

Μπορεί τα δικαστήρια να βρουν τον ιερέα ένοχο. Μπορεί για όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο η ενέργειά του να είναι επονείδιστη. Για τον Ιοβόλο όμως, ο πατέρας αυτός είναι η μόνη συμπαθής εκκλησιαστική φιγούρα των τελευταίων ετών.

Είχε άραγε κάνει και ευχέλαιο για την ελληνική νίκη προηγουμένως- κατά το "συν Αθηνά και χείρα... λέιζερ"-  ή εναπόθεσε όλη του την πίστη μόνο στην τεχνολογία;