Μασκα-ράδες

Βιάστηκα τις προάλλες να μιλήσω για την πρόθεση της κυβέρνησης να δαιμονοποιήσει την υποτιθέμενη έλλειψη επαρκούς αστυνόμευσης του κέντρου για να αντισταθμίσει το επικοινωνιακό disadvantage από την έξαρση της εγκληματικότητας.
Βιάστηκα τις προάλλες να μιλήσω για την πρόθεση της κυβέρνησης να δαιμονοποιήσει την υποτιθέμενη έλλειψη επαρκούς αστυνόμευσης του κέντρου για να αντισταθμίσει το επικοινωνιακό disadvantage από την έξαρση της εγκληματικότητας.

Φαίνεται πως οι ιθύνοντες βρήκαν και άλλη, περισσότερο ευέλικτη λύση- που θα λειτουργήσει συμπληρωματικά βεβαίως- βεβαίως της αστυνόμευσης, που δεν είναι άλλη από την απαγόρευση της αλλοίωσης των χαρακτηριστικών.

Όπως αποφάσισε η Κυβερνητική Επιτροπή, με επιπλέον αυστηρότητα θα τιμωρούνται όσοι διαπράττουν αδικήματα έχοντας καλυμμένο πρόσωπα ή/και αλλοιωμένα χαρακτηριστικά.

Πέρα από τη σοβαρή έως και αντισυνταγματική πτυχή του τι ορίζεται ως αδίκημα κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης, προκύπτει και η ιλαρή ασάφεια του τι ορίζεται ως αλλοίωση των χαρακτηριστικών. Το πρώτο πρόβλημα που μπορώ να σκεφτώ είναι οι μασκαράδες- περίπτωση βέβαια η οποία δικαιώνει την εκ μέρους της Κυβέρνησης χρονική επιλογή της ανακοίνωσης των μέτρων.

Φανταστείτε, επί παραδείγματι, μια παρέα φοιτητών στο καρναβάλι της Πάτρας. Οσοι έχετε βρεθεί, είναι εύκολο να εικάσετε την κατάσταση: Χαράματα, η παρέα των μεταμφιεσμένων τύφλα στο μεθύσι από τις μαυροδάφνες αποκοιμιέται σε παγκάκια, με τα σημάδια της τρυφηλής νύχτας ζωγραφισμένα στους κύκλους κάτω από τα μάτια της. Ο ύπνος σε δημόσιο μέρος όμως τυπικά είναι αδίκημα, καθώς αποτελεί παραβίαση των διατάξεων περί αλητείας. Η χαμογελαστή παρέα θα περάσει το hungover της στο τμήμα αντιμετωπίζοντας βαριές κατηγορίες.

Μια άλλη περίπτωση που σκέφτομαι είναι αυτή της χαριτωμένης δεσποινίδος που, Σάββατο, με το δίκυκλο και το κράνος της οδεύει προς την βραδινή της έξοδο. Εχοντας κεκτημένη ταχύτητα, περνά τον πορτοκαλί σηματοδότη. Ο τροχαίος που την σταματά έχει καλή διάθεση και θέλει να «της την χαρίσει» που αλλοίωσε τα χαρακτηριστικά της εν ώρα αδικήματος, φορώντας κράνος.

Εκείνη βγάζει το κράνος για να συνομιλήσουν και για να δει το όργανο ότι, τέλος πάντων, δεν διαθέτει φάτσα εγκληματία. Εκεί το πρόσωπο του αστυνομικού παραμορφώνεται από τον αποτροπιασμό. Δε μπορεί να το πιστέψει. Όλο αυτό το μακιγιάζ που η κοπέλα έχει θέσει επί του προσώπου της, δήθεν «για να δείχνει όμορφη» (σε τα μας αυτά ρε;) δεν αφήνει άλλη επιλογή στον αστυνομικό που ακινητοποιώντας την παραβάτη βγάζει τις χειροπέδες του και τις περνάει στην αδίστακτη.

Α, ρε θηρία! Πάλι τη βρήκατε τη λύση.  

Υ.Γ. Θα αντισταθώ στην... αριστερίστικη παρόρμηση να αναφέρω τις φανταστικές περιπτώσεις φοιτητών που φορώντας κασκόλ ή μάσκες ώστε να προστατευθούν από τα χημικά της αστυνομίας, συλλαμβάνοντια σε μικροεπισόδια με φραστικές αντεγκλήσεις κλπ. 
 
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v