Θέλει αρετή και τόλμη
Όπως όλα δείχνουν, ο κ. Βασίλης Παλαιοκώστας δεν είναι ικανοποιημένος από τις συνθήκες κράτησής του στη φυλακή. Δηλαδή πόσες θέλουν οι αρμόδιοι να το πει ο άνθρωπος;
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Αναμφισβήτητα, το θέμα των ημερών είναι η νέα απόδειξη ότι ο καταδικασθείς και κρατούμενος Βασίλης Παλαιοκώστας αρνείται να συμμορφωθεί με τη βούληση του νόμου για παραμονή του στη φυλακή.
Για την ακρίβεια θα έλεγα ότι το θέμα των ημερών είναι το πώς ο κ. παλιοκώστας επιδεικνύει τη δυσαρέσκειά του έναντι της κατάστασής του. Σκεφτόμουν ότι οι περισσότεροι εξ ημών αφήνουμε πιο δύσκολα τη δουλειά μας από ό,τι ο Παλαιοκώστας τη φυλακή, πράγμα που μάλλον πρέπει να αποδοθεί στο ενστικτώδες «καθήκον» του κάθε φυλακισμένου να αποδράσει.
Αυτό μάλλον πρέπει να εκτιμά και η κοινή γνώμη, αφού- εγώ τουλάχιστον- δεν έχω μιλήσει ούτε με έναν που να δηλώνει δυσαρεστημένος που ο δεύτερος Έλλην «πεταλούδας» γελοιοποίησε για μία ακόμη φορά τις αρχές.
Προφανώς παίζει ρόλο και η φύση των εγκλημάτων για τα οποία ο Παλαιοκώστας βρέθηκε στη φυλακή που δεν είναι φόνοι, βιασμοί και λοιπά αιμοσταγή, αλλά ληστείες και απαγωγές εύπορων επιχειρηματιών –που σε περιόδους οικονομικής κρίσης τείνουν να έλκουν τη συμπάθεια των κατώτερων οικονομικά τάξεων, όπως άλλωστε θα μπορούσε να μαρτυρήσει και ο Ρομπέν των Δασών.
Η απόδραση Παλαιοκώστα όμως έχει και αντικυβερνητικές προεκτάσεις, αφού ένα αστικό κόμμα εξουσίας εμφανίζεται παντελώς ανίκανο να εξασφαλίσει την «ασφάλεια» της ζωής και της περιουσίας των πολιτών, ακόμα και αν οι περισσότεροι δε νιώθουν ότι αυτές απειλούνται από τον διάδοχο του άλλοτε επίσης δημοφιλούς Ρωχάμη.
Υ.Γ. Σήμερα ξεκινά ο τρίτος κύκλος της επιρτυχημένης σειράς Prison Break.
Υ.Γ. No2 «Για το Κόμμα μας, όπως και για κάθε Κομμουνιστικό Κόμμα στη χώρα του, προβάλλει επιτακτικό και ώριμο το καθήκον της ερμηνείας της αντεπανάστασης και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, γιατί με αυτήν είναι αλληλένδετη η αναζωογόνηση της συνείδησης και της πίστης των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στο σοσιαλισμό. Άλλωστε, σαν τέτοιο καθήκον αντιμετωπίστηκε από το Κόμμα μας όλα τα χρόνια από το 14ο Συνέδριο και την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του 1995, έως σήμερα».
Από το Ριζοσπάστη για το πάντα επίκαιρο θέμα που πραγματεύτηκε το 18ο συνέδριο.
Θα επιστρέψω στο θέμα, γιατί το γέλιο δεν είναι ποτέ αρκετό!
Για την ακρίβεια θα έλεγα ότι το θέμα των ημερών είναι το πώς ο κ. παλιοκώστας επιδεικνύει τη δυσαρέσκειά του έναντι της κατάστασής του. Σκεφτόμουν ότι οι περισσότεροι εξ ημών αφήνουμε πιο δύσκολα τη δουλειά μας από ό,τι ο Παλαιοκώστας τη φυλακή, πράγμα που μάλλον πρέπει να αποδοθεί στο ενστικτώδες «καθήκον» του κάθε φυλακισμένου να αποδράσει.
Αυτό μάλλον πρέπει να εκτιμά και η κοινή γνώμη, αφού- εγώ τουλάχιστον- δεν έχω μιλήσει ούτε με έναν που να δηλώνει δυσαρεστημένος που ο δεύτερος Έλλην «πεταλούδας» γελοιοποίησε για μία ακόμη φορά τις αρχές.
Προφανώς παίζει ρόλο και η φύση των εγκλημάτων για τα οποία ο Παλαιοκώστας βρέθηκε στη φυλακή που δεν είναι φόνοι, βιασμοί και λοιπά αιμοσταγή, αλλά ληστείες και απαγωγές εύπορων επιχειρηματιών –που σε περιόδους οικονομικής κρίσης τείνουν να έλκουν τη συμπάθεια των κατώτερων οικονομικά τάξεων, όπως άλλωστε θα μπορούσε να μαρτυρήσει και ο Ρομπέν των Δασών.
Η απόδραση Παλαιοκώστα όμως έχει και αντικυβερνητικές προεκτάσεις, αφού ένα αστικό κόμμα εξουσίας εμφανίζεται παντελώς ανίκανο να εξασφαλίσει την «ασφάλεια» της ζωής και της περιουσίας των πολιτών, ακόμα και αν οι περισσότεροι δε νιώθουν ότι αυτές απειλούνται από τον διάδοχο του άλλοτε επίσης δημοφιλούς Ρωχάμη.
Υ.Γ. Σήμερα ξεκινά ο τρίτος κύκλος της επιρτυχημένης σειράς Prison Break.
Υ.Γ. No2 «Για το Κόμμα μας, όπως και για κάθε Κομμουνιστικό Κόμμα στη χώρα του, προβάλλει επιτακτικό και ώριμο το καθήκον της ερμηνείας της αντεπανάστασης και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, γιατί με αυτήν είναι αλληλένδετη η αναζωογόνηση της συνείδησης και της πίστης των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στο σοσιαλισμό. Άλλωστε, σαν τέτοιο καθήκον αντιμετωπίστηκε από το Κόμμα μας όλα τα χρόνια από το 14ο Συνέδριο και την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του 1995, έως σήμερα».
Από το Ριζοσπάστη για το πάντα επίκαιρο θέμα που πραγματεύτηκε το 18ο συνέδριο.
Θα επιστρέψω στο θέμα, γιατί το γέλιο δεν είναι ποτέ αρκετό!
