Σπασμένο καράβι

Όχι η κυβέρνηση δεν είναι δέσμια των 151 βουλευτών. Όχι, δεν την ανησυχούν οι δηλώσεις Μανώλη ή τα φλερτ Καραχάλιου. Όχι δεν σφάζονται για το «ποιοι 70 θα μείνουν εκτός» εντός ολίγου, που η Νέα Δημοκρατία θα είναι δεύτερο κόμμα.

Όλες αυτές οι αλήθειες κλωθογυρνούν στο μυαλό των ιθυνόντων στο Μαξίμου και κάνουν τον ύπνο του Πρωθυπουργού πιο άνετο. Λέμε τώρα...

Ο «τσαμπουκάς» των ημερών (ξανα)ακούει στο όνομα Γιάννης Μανώλης, που όπως και ο κ. Τατούλης, όταν ο Κώστας Κουκοδήμος ήταν εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ, δεν άφηνε μέρα να πάει χαμένη.

Ο κ. Μανώλης είχε για λίγο ησυχάσει πριν τον ανασχηματισμό, αλλά βλέποντας πως δεν «αξιοποιήθηκε» και βλέποντας το πλοίο να βουλιάζει, υψώνει πρώτος το λάβαρο του «ο σωζων εαυτόν σωθήτω».

Ξεκίνησε λοιπόν ο κ. Μανώλης με μια «διερευνητική» βολή κατά των συμπεφωνηθέντων μεταξύ Μητσοτακικών και Καραμανλικών, ότι δηλαδή όταν ο Κ. Καραμανλής χάσει τις εκλογές θα αποχωρήσει ήσυχα- ήσυχα και θα προσφέρει στήριξη στην Ντόρα για την ηγεσία.

Δεν πιστεύω να υπάρχει κανείς σοβαρός που να πιστεύει ότι ο κ. Μανώλης εξετάζει την πιθανότητα να θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος. Αρα λοιπόν τι κάνει; Προσπαθεί να βελτιώσει τη θέση του στο ορατό πλέον νέο σκηνικό, χώνοντας το καρφάκι που μπορεί στο φέρετρο της κυβέρνησης.

Γιατί ως γνωστόν, όταν ακούγεται για πρώτη φορά η λέξη «διαδοχή» στο εκάστοτε κυβερνών κόμμα, απαιτείται ανασχηματισμός για να κλείσει το κουτί της Πανδώρας. Και αυτός μόλις έγινε.

Οσον αφορά τους ψηφοφόρους, ο κ. Μανώλης θα ήταν πιο αξιόπιστος εάν φρόντιζε μία ημέρα μετά από κάθε αντάρτικη εμφάνισή του να μην παίρνει πίσω τα όσα είπε. Άλλοτε ευσχήμως και άλλοτε… ασχήμως.

Αλλά το «δρυός πεσούσης πάς ανήρ ξυλεύεται» είναι σοφό ρητό της πολιτικής. Και δικαιούται να το ξεχνάει μόνο αυτός που δεν φοβάται την «υλοτομία». Και ο Πρωθυπουργός σίγουρα δεν είναι ένας εξ αυτών. Πολλώ μάλλον που το μισοναυαγισμένο καράβι της Κυβέρνησης είναι προφανώς φτιαγμένο από… ξύλο.