Πάω αργά... γιατί "βιάζομαι"

Ο χρόνος αντίδρασης ενός πολιτικού σε μια δυσάρεστη συγκυρία σημαίνει πράγματα για την ικανότητα και την ευφυΐα του, αλλά κυρίως για τις προθέσεις του. Γιατί- τουλάχιστον στην Ελλάδα (βλ φωτό)- αυτό είναι που τίθεται υπό αμφισβήτηση. Στις ΗΠΑ πάλι όπου ο Πρόεδρος Ομπάμα απομακρύνει υπουργούς εν μία νυκτί, τα πράγματα είναι αλλιώς.

γράφει:Ιοβόλος 4 Φεβρουαρίου 2009 Παλαιότερο των 360 ημερών

Φαίνεται πως οι επιτυχημένες πρακτικές της άσκησης της εξουσίας διαδίδονται το ίδιο γρήγορα με… τις κακές ειδήσεις.

Αυτό πρέπει να σκέφτηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου, βλέποντας τον νεοεκλεγέντα και εξαιρετικά δημοφιλή Πρόεδρο των ΗΠΑ να δηλώνει λίγες μόνο ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του το πρώτο ιστορικό “mea culpa”.

Ο αριθμός των στελεχών του νέου Αμερικανού προέδρου που δεν θα αναλάβουν τελικώς πόστο λόγω φορολογικών τους ατασθαλιών, έφτασε τους δύο. Ενεργώντας σχεδόν… προληπτικά, ο κ. Ομπάμα πήρε τις αποστάσεις από τα δύο στελέχη απομακρύνοντας τους από το υπουργικό πόστο της υγείας (Τομ Ντασλ) και του επιβλέποντος τον προϋπολογισμό (Νάνσι Κίλεφερ).

Αν το «mea culpa» παραπέμπει στον χειρισμό του δικού μας Πρωθυπουργού στην υπόθεση του Βατοπεδίου, ο χρόνος αντίδρασης και η δηλούμενη εξ αυτού ευθιξία πόρρω απέχει από τις βαλκάνιες πρακτικές που απαιτούν την πάροδο έξι μηνών κατά τους οποίους όλοι σε βρίζουν για σκάνδαλα και διαφθορά, εσύ ισχυρίζεσαι ότι δεν έχεις καταλάβει τι έγινε και μετά λες ότι έκανες λάθος!

Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Ο δρόμος είναι διαφορετικός. Ή αυτό που αποκαλούμε «προσωπική πορεία».