Θέλεις εκπτώσεις; Πάμε!

Τα μπουζούκια για τον Έλληνα είναι η status διασκέδαση που τον κρατά σε επαφή με την... παράδοση και που τού δίνει την ευκαιρία να αποδείξει ότι άμα λάχει, ξέρει να διασκεδάζει σα να μην είναι φτωχός. Για αυτούς τους λόγους εκπτώσεις στα μπουζούκια δεν νοούνται (είναι σα να σού κάνει δώρο ο ψυχαναλυτής τη συνεδρία). Ή μήπως νοούνται;

γράφει:Ιοβόλος 3 Φεβρουαρίου 2009 Παλαιότερο των 360 ημερών

Είναι κοινό μυστικό: Οι γνήσιοι θιασώτες της διασκέδασης που- κάπως ευρέως είναι η αλήθεια- αποκαλείται «μπουζούκια», είναι οι πρώτοι που αναγνωρίζουν την υπερτιμολόγηση των υπηρεσιών αυτών.

Έτσι, όταν φτάνει η ώρα του λογαριασμού απευθύνονται στο σερβιτόρο με μία λέξη και πολύ νόημα, που οι… κοινοί θνητοί δειλιάζουν να ξεστομίσουν: «Ρύθμιση».

Όπερ μεθερμηνευόμενον, σημαίνει «κόψε-κάτι-γιατί-με-γδέρνεις-και-το-ξέρω-ότι-το-ξέρεις». Η συνηθέστερη αντίδραση του μαγαζιού είναι να κληθεί επιτόπου ο μετρ, ο οποίος θα εξηγήσει αρχικά ότι "το μαγαζί δεν βγαίνει", ότι "δυστυχώς δε μπορεί να κόψει τίποτα" και λοιπά διαδικαστικά και μετά- εννιά φορές στις δέκα- θα κάνει την εκπτωσούλα του σαν καλό παιδί.

Αναλόγως προετοιμασμένος, φίλος της στήλης που είχε τις προάλλες πάει στο Ρέμο (ό,τι πιο φαντασμαγορικό έχει δει τα τελευταία χρόνια στα μπουζούκια, λέει σχολιάζοντας την παράσταση) όταν έφτασε η ώρα του λογαριασμού, είπε τη μαγική λέξη και ετοιμάστηκε για την αναγκαία επιχειρηματολογία .

Και όμως, προς έκπληξή του είδε ότι η εν εξελίξει κρίση είχε «ψαλιδίσει» τη διάθεση των ιθυνόντων για διαπραγματεύσεις. Το γκαρσόνι έφυγε ήσυχα- ήσυχα και επέστρεψε με «διορθωμένο" το λογαριασμό!

Οφείλω να ομολογήσω ότι το γεγονός με προβλημάτισε. Ο λόγος είναι απλός: Στην Ελλάδα από δύο πηγές καταλαβαίνουμε την ευμάρεια ή μη των εποχών: Από την πληρότητα/ τις τιμές στα μπουζούκια, και από τα αυτοκίνητα.

Και το να ξέρουν στα μπουζούκια ότι θα ζητήσεις έκπτωση και να έχουν ήδη αποφασίσει να στην προσφέρουν, αγαπητοί πατριώτες, σημαίνει ότι η κρίση έχει ήδη περάσει στην «πραγματική οικονομία». Αυτή του γαρύφαλλου.