Ο Μάικλ Φελπς και το ατόπημα ενός σταρ

Τα μεγάλα θεάματα και τα μεγάλα γεγονότα έχουν ήρωες. Αν όχι για κάτι άλλο, για να μπορεί το κοινό να προσωποποιήσει την προσπάθεια, την επιτυχία και τη δόξα. Για να έχει ο θεατής την ευκαιρία να ταυτιστεί και να θρέψει με το θαυμασμό (κα ιτην τηλεοπτική του προτίμηση) τους θεσμούς.

Στους περασμένους Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτούς του Πεκίνου, ο απόλυτος «ήρωας» άκουγε στο όνομα Μάικλ Φέλπς. Έχει κατακτήσει τα περισσότερα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, κατέχει όλα τα παγκόσμια ρεκόρ σε όλα σχεδόν τα αγωνίσματα της κολύμβησης που τα καταρρίπτει μόνο ο ίδιος, και προέρχεται από έναν αθλητικό χώρο που έχει λίγο ως πολύ μείνει ανέπαφος από τη μάστιγα του ντόπινγκ. Α, και είναι Αμερικάνος.

Και όμως. Αυτό το «χρυσό παιδί του παγκόσμιου αθλητισμού», το ίνδαλμα τόσων και τόσων έκανε ένα ατόπημα. Κάπνισε μαριχουάνα σε φοιτητικό πάρτυ! Και έτσι, οι opinion leaders βρέθηκαν μπροστά σε δίλημμα: Τι θα αποχαρακτηρίσουν; Το δαιμονοποιημένο φυτό ή τον αθλητή- πρότυπο;

Η περίπτωση Φελπς είναι η δεύτερη παρόμοια, αφού, αν θυμάμαι καλά, στην προηγούμενη χειμερινή Ολυμπιάδα ο Ελβετός χρυσός ολυμπιονίκης του σλάλομ στερήθηκε το μετάλλιό του, γιατί η κάνναβη που είχε καπνίσει θεωρήθηκε... «ντόπινγκ».

Ο ίδιος ο Φελπς πάντως, δεν διέψευσε την εγκυρότητα των πειστηρίων και έσπευσε να ζητήσει συγγνώμη αναγνωρίζοντας το λάθος του και οδηγώντας τους αρμοδίους στην λύση του να του επιβάλουν μια (εικάζω ελαφριά) ποινή.