...και επιστήμων να είσαι...

Διαβάζω συχνά σε «ευρήματα ερευνών» για την εμπιστοσύνη που δείχνει η ελληνική κοινή γνώμη σε θεσμούς όπως η εκκλησία και οι ένοπλες δυνάμεις- που μάλιστα εμφανίζεται να είναι η μεγαλύτερη σε σχέση με τις υπόλοιπες εναλλακτικές, όπως τέχνη, πολιτική κλπ κλπ.

Ομολογώ ότι πάντα είχα απορία για το τι ακριβώς βρίσκουν αυτοί οι δημοσκοπούμενοι σε τέτοιου είδους αξίες. Φαντάζομαι ότι είναι η σταθερότητα των θέσεων ή το άτεγκτο της συμπεριφοράς που σε χαλεπούς καιρούς είναι μια αναγνωρίσιμη αξία.

Εχοντας προφανώς αυτά στο μυαλό τους οι ιθύνοντες στην αεροπορία με τη φράση "η δυσλεξία αποτελεί παρέκκλιση από το φυσιολογικό που επιδρά στη σωματική ικανότητα", διέγραψαν 18χρονο από τη Σχολή Υπαξιωματικών Διοίκησης Αεροπορίας, αναβιώνοντας ίσως την εκτίμηση των όπλων στον Καιάδα, αλλά και δίνοντας στον χαρακτηρισμό «ειδικές ανάγκες» την αναγνώριση που του αξίζει.

Δεν έχουν άδικο οι άνθρωποι. Πώς να βάλεις έναν κουσουριάρη δίπλα σε τόσους αξιόλογους υπαξιωματικούς και κυρίως δίπλα σε τόσες χιλιάδες κληρωτών πρόθυμων να υπηρετήσουν την πατρίδα;

Αραγε, αν όλοι όσοι έχουν μαθησιακές δυσκολίες- που σήμερα υπολογίζονται στο 5-10% του σχολικού πληθυσμού, το ισχυριστούν θα γλιτώσουν τη στράτευση;

Υ.Γ. Θέλω, χωρίς να κατηγορηθώ για ειρωνεία, να επαινέσω την πρωτοβουλία των αστυνομικών να πραγματοποιήσουν σήμερα πριν το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, συγκέντρωση "κατά της βίας".

Μήπως να συζητούσαν και το να μην κουβαλούν περίστροφα; Νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα βοηθούσε την όψιμη επιδίωξη των οργάνων. Λέω, τώρα...