Κουλτούρα να (φοροδια)φύγουμε

Εχει δει κανείς εκείνο το κορίτσι της διαφήμισης που σχεδόν μας παρακαλούσε να μην φοροδιαφεύγουμε; Τι απέγινε; Τελείωσαν τα κονδύλια του υπουργείου για τη διαφήμιση, γίναμε υπεύθυνοι πολίτες ή... δεν άντεξαν το κράξιμο; Δίπλα ή (καθόλου ομαλή) μετάβαση από τον κούκο στο αηδόνι.  
Αναρωτιώμουν τι έγινε εκείνο το κορίτσι της διαφήμισης που καλούσε τους Έλληνες φορολογούμενους να μην φοροδιαφεύγουν, καθώς η συνέπεια είναι καθήκον όλων μας καθώς και ο καλύτερος τρόπος για να βελτιωθεί η παροχή υπηρεσιών σε αυτή τη χώρα.

Μαθαίνω ότι η καμπάνια αυτή κόστισε οκτώ εκατομμύρια ευρώ- θα θυμάστε ότι «έτρεξε» σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα εφημερίδες και αφίσες δρόμου- πληρωμένα όλα από τους Έλληνες φορολογούμενους (περίπου σα να ζητάς από τη μαμά σου να σε καταπιέσει για να μη βγεις έξω χωρίς μπουφάν).



Μαθαίνω ακόμη ότι η συγκεκριμένη καμπάνια αποτελεί αντιγραφή μιας παλαιότερης που αποπειράθηκε να πείσει τους πολίτες της αμερικανικής Καλιφόρνια ότι όσο λιγότερο φοροδιαφεύγουν, τόσο καλύτερο θα είναι για τους ίδιους.

Αυτό που δεν έμαθα, ήταν το κατά πόσον στην αμερικανική περίπτωση είχαν προ μηνός παραιτηθεί από την εξουσία δύο ανώτατα στελέχη υπό το πολιτικό βάρος των υπονοιών για φοροδιαφυγή και για επαφές με παράνομα κυκλοφορούντα πλούτο.

Γιατί αν είχαν και εκεί τον Βουλγαράκη τους, να τούς εξηγήσει πως δεν είναι λογικό να αλλάξει κανείς τη μορφή της εταιρίας που έχει για να πληρώνει όσο και ο υπόλοιπος κόσμος στην εφορία, και πως «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», δικαίως οι Αμερικανοί φίλοι μας επέλεξαν μια τόσο κοστοβόρα καμπάνια.

Αν όμως δεν είχαν, νομίζω ότι πλήρωσαν…. τον κούκο αηδόνι. Και δεν ξέρω και αν έγινε και η δουλειά τους, όπως έγινε εδώ...  
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v