Ο πύργος της Βαβέλ έπεσε γιατί κλέψαν στα μπετά!

Πριν από λίγα βράδια, κάηκα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μου, διαβάζοντας τη συζήτηση δι' αλληλογραφίας ενός αμερικανού δημοσιογράφου κι ενός καθηγητή θεολογίας γύρω απ' την 11η Σεπτέμβρη. Ο εν λόγω καθηγητής είναι από 'κείνους που έχουν γράψει δεκάδες βιβλία (απ' τον καναπέ τους φυσικά) γύρω απ' τα ψέματα που μας έχουν πει και το πώς όλα δείχνουν δουλειά εκ των έσω. Ο εν λόγω δημοσιογράφος αποφάσισε να αντικρούσει τις εικασίες του θεολόγου (μάλλον έχει σημασία η ιδιότητά του) ζητώντας διευκρινίσεις σχετικά με κάποια απ' τα γραφόμενά του. Η κουβέντα φυσικά ήταν μακροσκελής και χωρίς κανένα νόημα, όπως γίνεται όταν δύο άνθρωποι προέρχονται, όχι απλώς από αντίθετα στρατόπεδα, αλλά από άλλους πλανήτες.

Το σοκαριστικό για μένα δεν ήταν η ίδια η συνωμοσιολογία. Το πρόβλημα που έχουν αυτές οι θεωρίες άλλωστε είναι τόσο προφανές που γίνεται αόρατο. Σε μια σοβαρή έρευνα το συμπέρασμα βγαίνει με την ολοκλήρωσή της και τη συγκέντρωση όλων των πιθανών στοιχείων, τη διασταύρωσή τους και την επανεξέταση όλων των ενδεχομένων. Σ' αυτές τις περιπτώσεις το συμπέρασμα προϋπάρχει και τα στοιχεία κόβονται και ράβονται στα μέτρα του κι όπως βολεύει τον εκάστοτε πεφωτισμένο συμπολίτη μας.

Σοκαρίστηκα πιο πολύ με το πώς, όσο προχωρούσε η κουβέντα, ο δημοσιογράφος φαινόταν όλο και πιο βλάκας, τα επιχειρήματά του όλο και πιο ανήμπορα ν' αντιταχθούν στα αδιάσειστα στοιχεία και τις δεκάδες αδιευκρίνιστες μικρολεπτομέρειες, που «αποδείκνυαν» τη Θεο-ρία. Στο τέλος, όπως φάνηκε στα σχόλια, ακόμα και οπαδοί του δημοσιογράφου είχαν πειστεί απ' τον θεολόγο/θεωριολόγο, αρνούνταν να δουν τον παραλογισμό πίσω από υποθέσεις όπως η παρακάτω: Οι συνωμότες έριξαν έναν πύραυλο (δεν έπεσε το αεροπλάνο όπως μας λεν) στο πεντάγωνο, στον οικονομικό τομέα και σκότωσαν δεκάδες ανθρώπους, επειδή υπήρχαν φήμες για έλεγχο των πιθανών οικονομικών ατασθαλιών. Κι ο Τζουλιάνι ήξερε κι έκανε την πάπια επειδή θα γλίτωνε τα τεράστια έξοδα υγειονομικού καθαρισμού και συντήρησης των δίδυμων πύργων, αλλά θα επωφελούνταν κιόλας απ' τη γενική συμπάθεια στη μελλοντική του προσπάθεια να γίνει πρόεδρος.

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧααααΧαααααααααααααα!

ΧαααααααααααααααΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑα!!!

Χα!

Χ...

Έβλεπα σήμερα το «Babylon A.D.» με τον Βιν Ντίζελ, όπου δεκάδες εκρήξεις και πυροβολισμοί σπαταλήθηκαν για μια δουλειά που θα μπορούσε να είχε γίνει πολύ πιο απλά κι εκλογικευμένα, μόνο και μόνο γιατί έτσι γίνεται στις ταινίες δράσης: Ο ήρωας πρέπει να περάσει από σαράντα κύματα και απίστευτα δεινά και να μείνει ζωντανός. Αυτό είναι το αρχικό δεδομένο κι από εκεί και πέρα η λογική η ίδια πλάθεται για να επαληθευτεί μέχρι τέλους. Καμία σφαίρα δεν τον πετυχαίνει, όταν τον πετύχει δεν είναι θανάσιμη κι όταν είναι, τότε... κάτι άλλο παίζει και τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως φαίνονται!

Τι να κάνουμε όμως. Καμιά φορά τα πράγματα είναι όπως ακριβώς φαίνονται κι η ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο από μια ανασκόπηση κατά προσέγγιση, ικανή μόνο να ερμηνευτεί κατά βούληση κι όχι ν' αναπαρασταθεί κατ' απαίτηση. Κι οι λογικές εξηγήσεις υπάρχουν και μας κοροϊδεύουν στη μάπα μας, ακόμη κι αν εμείς δεν τις βρούμε ποτέ. Γιατί όπως είπε κι ο κόουτς Αλ Μαγκουάιρ: Το μοναδικό ανεξήγητο πράγμα στον κόσμο είναι το γιατί φορούσαν κράνος οι καμικάζι πιλότοι.