Κρίση, τους πιάνει κρίση!

Οι απόπειρες να στηριχθεί η εμπιστοσύνη των καταθετών στις τράπεζες φαίνεται ότι πλέον περνούν και μέσα από το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο. Από που ξεκινά ο πανικός; Από τα ΜΜΕ, λένε οι αρμόδιοι. Άρα, από εκεί θα σταματήσει.     
Συν γυναιξί και τέκνοις πραγματοποιείται και στην Ελλάδα η απόπειρα στήριξης της ραχοκοκκαλιάς του συστήματος της «ελεύθερης αγοράς», δηλαδή των τραπεζών.

Μετά τις παρεμβάσεις των θεσμικών αρμοδίων, του κ. Αλογοσκούφη, του Προέδρου της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και αρκετών τραπεζιτών που διαβεβαιώνουν για την απόλυτη ασφάλεια των καταθέσεων, έρχεται και το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο για να ζητήσει από τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς να μην προκαλούν "σύγχυση και πανικό στο κοινό για το μέγεθος της κρίσης".

Ανάμεσα στις αγαθές προθέσεις όλων των παραπάνω ο Ιοβόλος έχει δύο πράγματα να διακρίνει. Πρώτον, ότι αποτελεί, όπως φαίνεται, βασική πολιτική θέση των κυβερνητικών ιθυνόντων η επικοινωνιακή επιρροή ως τέτοια.

Όπως είχαμε δει και στην περίπτωση του υφυπουργού ανάπτυξης που ζητούσε από τους επιχειρηματίες σχολικών ειδών να πιέσουν- μέσω της διαφημιστικής δαπάνης τα κανάλια να μην παραπονιούνται για τις τιμές των σχολικών προϊόντων, έτσι και τώρα, το τι μεταδίδουν και τι όχι οι δημοσιογράφοι τίθεται στο επίκεντρο.

Να δεχτώ ότι στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει θέμα δεοντολογίας. Δεν υπάρχει όμως μόνο εδώ. Και εδώ έρχεται η δεύτερη παρατήρηση. 

 Ή αποδέχεσαι ότι σε μια "ελεύθερη αγορά" (λυπάμαι, αλλά τα εισαγωγικά τα κερδίζει με το σπαθί της!) το τι λέγεται για μια τράπεζα ή εταιρία ή ίδρυμα ή οικονομική πολιτική διαμορφώνεται αντιστοίχως ελεύθερα, ή πρέπει να δεχτείς ότι έχεις καπιταλισμό μόνο κατ΄όνομα, αφού είσαι πρόθυμος να ελέγξεις τις πληροφορίες (ακόμα και υπερβολικές) που φτάνουν στους πολίτες, αλλά και να κρατικοποιήσεις τράπεζες, αναλαμβάνοντας τις υποχρεώσεις τους. 

Να δεχτώ ότι υπάρχει υπέρτατο εθνικό συμφέρον και η βούληση του ΕΣΡ είναι δικαιολογημένη; Να το δεχτώ. Ποιος όμως θα αποφασίσει αν τα όσα μεταδίδονται για την κρίση είναι υπερβολικά ή όχι; Το ίδιο το ΕΣΡ; Με ποιες χρηματοοικονομικές γνώσεις; Ή μήπως θα εμπιστευτεί τη «γραμμή» του οικονομικού για να μην πω επικοινωνιακού (αλήθεια, που είναι κρυμμένο;) επιτελείου της Κυβέρνησης;

Και μια και το έφερε η κουβέντα, ακούστε εδώ το άσμα της εποχής.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v