Και λίγη ντροπή χρήσιμη θα (μας) ήταν

Μια φωτογράφιση που προκαλεί αντιδράσεις. Μια φωτογράφιση για το ευαγγέλιο της μόδας και του lifestyle που χρησιμοποιεί Ινδούς πένητες για να πετύχει ακόμα λαμπερότερη εντύπωση για τον κόσμο που εκπροσωπεί. Τον κόσμο της "φιλανθρωπίας".

γράφει:Ιοβόλος 9 Σεπτεμβρίου 2008 Παλαιότερο των 360 ημερών

Η ελεύθερη αγορά ως γνωστόν δεν έχει όρια. Το είπαν και οι αντικευνσιαστές το απέδειξε και η ιστορία.

Σε όλο αυτό το πανηγύρι ο Ιοβόλος δεν σταματά ποτέ να εντυπωσιάζεται από τη θέση που κατέχει το marketing. Τελευταίο κραυγαλέο κρούσμα η καμπάνια/ φωτογράφηση της ινδικής Vogue.

Το concept είναι απλό: φωτογραφίζουμε πάμπτωχους Ινδούς με αξεσουάρ αξίας πολλών χιλιάδων δολαρίων, όπως η κυρία της φωτογραφίας που κρατά την τσάντα Hermes αξίας περίπου 10.000 δολαρίων.

Ετσι κάνουμε εντύπωση μέσα από την αντίθεση, δίνουμε το απαραίτητο couleur local, δημιουργούμε υποσυνείδητα ευδαιμονία αφού ο θεατής χαίρεται που υπάρχουν άλλοι, περισσότερο δυστυχισμένοι, άσε που πλανάται στον άερα και μια αίσθηση φιλανθρωπίας.

Η αισθητική των φωτογραφιών είναι όντως ωραία. Είναι προσεγμένες, έχουν σωστά χρώματα, έχουν ζωή, δημιουργούν συνειρμούς και διαφημίζουν τη μόδα ως αφηρημένη έννοια.

Αν ρωτήσω «με την «άλλη αισθητική» τι γίνεται;» θα είμαι πολύ μελό; Θα είμαι εκτός αγοράς;

Όπως ίσως είναι "εκτός αγοράς" η αμερικανική κυβέρνηση που αποφάσισε να εθνικοποιήσει τις δύο εταιρίες (άκουσον, άκουσον!) και πήραν όλα τα χρηματιστήρια τα πάνω τους; Τόσο εκτός αγοράς;