Σκάσε και τρώγε!

Μια φορά και έναν καιρό, η λογοκρισία ήταν η μάστιγα της ενημέρωσης και της αλήθειας. Μετά δημιουργήθηκαν τα blogs. Η λογοκρισία φυσικά δεν το βάζει κάτω, αλλά για κακή της τύχη, τα blogs καταφέρνουν με νύχια και με δόντια να δίνουν τη μικρή αλλά σημαντική τους μάχη εναντίον της.

Ο λόγος για τον δημοσιογράφο Νικόλα Λεοντόπουλο που «τόλμησε» να διεξάγει (χωρίς όμως να προλάβει να δημοσιεύσει) στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία ρεπορτάζ σχετικό με την απαγόρευση των τρανς (επιβλαβών λιπαρών οξέων που χρησιμοποιούνται στα φαστ φουντ) στη Νέα Υόρκη, τα οποία χρησιμοποιούνται από τα MacDonalds στην Ελλάδα, ενώ εξηγούσε ότι τα Goody’s δεν χρησιμοποιούν μεν trans αλλά φοινικέλαιο (πολύ ευεργερτικό για τον οργανισμό όπως ανακαλύψαμε όλοι τους τελευταίους μήνες!).

Ποιο το πρόβλημα; Ο διευθυντής και αρχισυντάκτης της ΚΕ απαγόρευσαν τη δημοσίευση του άρθρου, γιατί (Άκουσον! Άκουσον!) μία από τις δημοσιογράφους της ΚΕ είναι και επιχειρηματίας με franchise των Goody’s! Και όχι μόνο αυτό, αλλά ζητήθηκε από τον Λεοντόπουλο (και τη συνάδελφο με την οποία συνυπέγραφε το ρεπορτάζ) να ζητήσουν και συγνώμη για το άρθρο, αλλιώς θα τους απέλυαν! Η μεν συνάδελφος παραιτήθηκε. Ο δε δημοσιογράφος, αφού επιχείρησε να καταγγείλει το περιστατικό, μπήκε «ψυγείο» και τελικά απολύθηκε.

Μερικούς μήνες μετά, ο Νικόλας Λεοντόπουλος δημοσιεύει το ακριβές περιστατικό στο προσωπικό του blog eleftheroutopia.wordpress.com και αφήνει εμάς να αναρωτιόμαστε όχι τόσο τι τρώμε από τα fast food (αυτό νομίζω όλοι το γνωρίζουμε και πράττουμε αναλόγως) αλλά τι μπορεί «τρώμε» από κάποιες σοβαρές, θεωρητικά αριστερές και προοδευτικές, εφημερίδες, οι οποίες αν μη τι άλλο υποτίθεται ότι σκοπό έχουν την ενημέρωση και την προστασία του αναγνώστη-καταναλωτή τους.

Μας αφήνει, βέβαια, δυστυχώς να συμφωνήσουμε και με έναν σχολιαστή του blog του κυρίου Λεοντόπουλου, ο οποίος γράφει «Συγνώμη κύριε Λεοντόπουλε… Ερώτηση… Εάν δεν είχατε απολυθεί, θα κάνατε την καταγγελία για την λογοκρισία ή θα την έτρωγε η μαρμάγκα;»