Τι κάνει νιάου- νιάου στο Αιγαίο;

«Η ποιότητα ενός εκάστου κρίνεται από τη συμπεριφορά που απευθύνει στους κατώτερούς του», έλεγε σε μια κρίση αποθφεγματισμού, αν δεν κάνω λάθος, ο Ντεκάρτ.

Υπό την έννοια αυτή ο Ιοβόλος επιθυμεί να επιβραβεύσει την σύζυγο του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Γρηγόρη Νιώτη που δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει και αυτή ακόμη την ιδιότητα του συζύγου της, ρισκάροντας να τον εκθέσει ανεπανόρθωτα, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει το σεβασμό προς τους τετράποδους συντρόφους του ανθρώπου.

Όπως μαθαίνω και συγκινούμαι, προ ολίγης ώρας η σύζυγος του εκλεκτού στελέχους της Αντιπολίτευσης ταξίδευε δια της θαλασσίας οδού για την όμορφη Σάμο.

Και ενώ όλα φαίνονταν πως θα κυλούσαν τόσο όμορφα και απλά, όσο ξεκίνησαν, στην καμπίνα της, εισήλθε ξάφνου άλλη κυρία, η οποία- φάνηκε εξ αρχής- δεν έκρυψε την πρόθεσή της να διεκδικήσει το άλλο κρεββάτι με την ψευτοδικαιολογία ότι «το πλήρωσε».

Αναπαυόμενη στο ένα εκ των δύο κρεββατιών, η σύζυγος Νιώτη είχε απλώσει στο άλλο πετσέτες και είχε επ’ αυτών τοποθετήσει μια γάτα, την οποία προ καιρού είχε αποφασίσει να υιοθετήσει διασώζοντάς την από τις δυσκολίες της ζωής του αστέγου.

Η άκαρδη συνεπιβάτις επέμεινε για το κρεββάτι (o mores!) εξαναγκάζοντας έναν ενάρετο άνθρωπο να κάνει χρήση αυτού που ποτέ δεν θα έπρεπε να κάνει: της δεδομένης εξουσίας του. «Εγώ είμαι η σύζυγος του Βουλευτού Νιώτη και πάντα μού δίνουν μία καμπίνα να την έχω μόνη μου», εξανέστη και τα πράγματα πήραν το σωστό δρόμο.

Γιατί υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Οι ρεαλιστές και οι ιδεαλιστές. Και η αρετή ενός ευγενούς όντος έγκειται σε αυτό ακριβώς. Να μπορεί να δεσμεύσει το ένα στην υπηρεσία του άλλου.