Ποιος; Ο Ράιαν Ρέινολντς

Τον πρωτοείδα σε μια αμερικάνικη κωμική σειρά με τίτλο “Two Guys & a Girl”. Λίγο καιρό μετά κι αφού βρέθηκα σε μια παρόμοιου τύπου συγκατοίκηση μ' εκείνη του παραπάνω τίτλου, τον απόλαυσα στις πρώτου μεγέθους καφρίλες (ή αμερικανιές για τους ευρωσινεφίλ) “Van Wilder: Party Liaison” και “...Waiting”. Ήταν φανερά μονοδιάστατος κι έμοιαζε να παίζει μονίμως τον ίδιο ρόλο, αλλά αυτή δεν είναι η μοίρα ενός ταλαντούχου κωμικού; Όχι, δεν είναι. Αν είναι έξυπνος μπορεί να ελίσσεται μέσα στα είδη και παράλληλα ν' αποφύγει την παγίδα ν' αποδείξει, με στομφώδεις ρόλους, σε όσους “ποιούν ήθος” ότι αξίζει να γυαλίζει τουλάχιστον τα παπούτσια τους. Ο Ρέινολντς, αν και μοιάζει επικίνδυνα καταδικασμένος να κάνει χλιαρές ρομαντικές κωμωδίες, αποδείχτηκε πιο ευέλικτος από παλιότερους που βρέθηκαν σ' αυτή τη θέση.

Μετά το συνταγογραφημένο “Just Friends” και το καρικατουρίστικο “Smoking Aces”, θα τον δούμε φέτος σε τρία γλυκόπικρα οικογενειακά δράματα, το “Chaos Theory”, το “Fireflies in the Garden” και το “Definitely Maybe”. Η πικρή αλήθεια για τους καφρόφιλους είναι πως ο Ρέινολντς δεν επιδίδεται στις χοντράδες με τις οποίες τον γνωρίσαμε. Η γλυκιά αλήθεια για εκείνον είναι πως, μπαίνοντας πια στα πρώτα “-άντα” (περήφανο μέλος κι αυτός της γενιάς μου), βρίσκει τη θέση του στο κινηματογραφικό χάος μέσα από πιο χαμηλών τόνων ρόλους και χτίζει έτσι ένα όνομα. Κάπου στη μέση, ευτυχώς, κρατά το ειρωνικό ύφος (αυτό που κάποιοι γουστάρουν και κάποιοι αδαείς δεν μπορούν να καταλάβουν το μεγαλείο του) με το οποίο απέδιδε πάντα τις κωμικές του ατάκες άθικτο.

Ο ρόλος του εξυπνάκια μεταλλαγμένου Deadpool, στο επερχόμενο “X-Men Origins: Wolverine” του πάει γάντι ενώ επιστρέφει και στην κωμωδία με το “Adventureland” του Γκρεγκ Μότολα (“Superbad”). Μιας κι είμαι ανοιχτόμυαλος αυτόν τον καιρό, θα παραβλέψω ότι μετά απ' αυτά, έχει στα σκαριά μια ακόμα γλυκανάλατη ρομαντσάδα... Όπως είπε κι ο Τζόκερ, “Όταν είσαι καλός σε κάτι... πρέπει να πληρώνεσαι γι' αυτό!”