Δ. Παπαϊωάννου: Ενας "κουλτουριάρης" που κάνει σουξέ

Το όνομα του Δημήτρη Παπαιωάννου πουλάει «τρελά», αν κρίνουμε από την πορεία της προπώλησης των εισιτηρίων για τις παραστάσεις της «Μήδειας» στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου στις αρχές Ιουνίου.

Φίλοι του Ιοβόλου επιχείρησαν το μεσημέρι της Δευτέρας 12 Μαίου (ημέρας που ξεκίνησε ούτως ή αλλως η προπώληση των εισιτηρίων για τις 5 παραστάσεις του έργου) να κλείσουν 4 εισιτήρια και μετά βίας κατάφεραν να βρουν 4 διάσπαρτες θέσεις στις τελευταίες σειρές του θεάτρου (στην Πειραιώς 260) το οποίο δεν θα χαρακτηριζόταν και μικρός χώρος!

Ο Ιοβόλος θυμάται την πρώτη φορά– πριν καμιά δεκαετία- που είδε τη «Μήδεια» του Δημήτρη Παπαιωάννου (με την Τοπαλίδου στον ομώνυμο ρόλο) στο κατάμεστο μικρό υπαίθριο θέατρο του Δήμου Παπάγου, και δηλώνει απερίφραστα ότι είναι από τα πιο ωραία και ενδιαφέροντα θεάματα, που έχει δει στη ζωή του.

Εκτοτε κύλησαν τα χρόνια για όλους μας και για τον ίδιο τον Παπαιωάννου, ο οποίος έγινε γνωστός στο πανελλήνιο λόγω Ολυμπιακών Αγώνων.

Αν τότε η παρακολούθηση της Μήδειας ήταν υπόθεση για μια μικρή μερίδα Ελλήνων, σήμερα αποτελεί must για τους πολλούς. Δεν μεμφόμαστε βεβαίως όλους τους όψιμους θαυμαστές του καλλιτέχνη, αλλά η ατμόσφαιρα που διαμορφώνεται γύρω από το όνομα «Παπαιωάννου» αρχίζει και αποκτά χαρακτηριστικά μαζικής κατανάλωσης.

Θυμόμαστε μερίδα του κοινού που εξερχόταν από την παράσταση «2» (την τελευταία προσωπική δημιουργία του Παπαιωάννου), και που έφευγε απογοητευμένο γιατί ανέμενε να δει κάτι που να μοιάζει στις Τελετές των Ολυμπιακών, να αισθανθεί «εθνικά υπερήφανο» και κοσμικά...δικαιωμένο! Φοβόμαστε μήπως κάποιοι αυριανοί θεατές της «Μήδειας», η οποία θα παρουσιαστεί με νέα διανομή, είναι από εκείνους που απαξιώνουν, ό,τι δεν τους είναι οικείο και δεν φέρει τα χαρακτηριστικά της μαζικής κουλτούρας.

Φοβόμαστε και για κείνους που η «κουλτουριάρικη» ενοχή τους υποχρεώσει να δηλώσουν εκστασιασμένοι ακόμη και αν δεν νοιώσουν τη συγκίνηση της παράστασης.

Υ.Γ. Παρεπιπτώντος, ο κ. Δημήτρης Παπαιωάννου θα είναι ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής της Biennale της Αθήνας για το 2009. Αν δούμε φέτος και κεί ουρές «φιλότεχνων», που πέρσι ούτε που ίδρωσε το αυτί τους για την παρθενική εικαστική διοργάνωση, θα υποψιαστούμε ότι τα media βρήκαν το νέο «χρυσωρυχείο» τους ή ότι το ελληνικό κοινό (που το 50% αυτού δεν διαβάζει κανένα βιβλίο το χρόνο, που βλέπει στατιστικά 0,3 θεατρικές παραστάσεις ετησίως και που βλέπει ημερησιώς 4 ώρες τηλεόραση) απέκτησε ζωηρό ενδιαφέρον για την τέχνη!