Mamma mia! (και για αυτούς που έχουν καταπιεί... μπαστούνια)

Στην πρεμιέρα του πολυαναμενόμενου μιούζικαλ Mamma Mia! βρέθηκε χθες ο Ιοβόλος.

Όλη η «καλή κοινωνία» ήταν φυσικά προσκεκλημένη, μεταξύ των οποίων γνωστοί (και άγνωστοι) ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, παρουσιαστές και διάφοροι επώνυμοι αγνώστου ιδιότητος, όλοι εκ των οποίων πάρκαραν τα πολυτελή τους οχήματα μπροστά ακριβώς από την είσοδο του Θεάτρου Badminton (μόνο κόκκινα χαλιά δεν τους έστρωναν οι παρκαδόροι που άκρως εκπαιδευμένοι, τους αναγνώριζαν από χιλιόμετρα) τη στιγμή που οι λοιποί θνητοί έψαχναν απεγνωσμένα να βρουν μια θεσούλα στο… πυρ το εξώτερον!

Δεν ενόχλησε, όμως, αυτό τόσο τον Ιοβόλο, όσο η στάση των αποστειρωμένων Ελλήνων celebrities πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της παράστασης. Πλαστικοποιημένα χαμόγελα, αμήχανες χαιρετούρες, το γνωστό παιχνίδι του θεαθήναι που αποσύρει το ενδιαφέρον από το «ταμπλό» (στην προκειμένη περίπτωση από το φαντασμαγορικό θέαμα που θα ακολουθούσε) και το μεταφέρει στο τι φόρεσε η τάδε μοντέλα, όψιμη ηθοποιός και νυν σύζυγος εφοπλιστού.

Εν πάση περιπτώσει, λίγοι έδειχναν να γνωρίζουν τον ακριβή λόγο που βρισκόντουσαν εκεί, πέραν ίσως του να βελτιώσουν τις δημόσιες σχέσεις τους, κάτι που αποδείχθηκε και από το γεγονός ότι η παράσταση άρχισε στις 9.30 (και όχι στις 9.00 όπως ήταν προγραμματισμένο), μετά από τα παρακαλετά της κασέτας με τη φωνή του Κωστάλα, που μας φάνηκε κάποιοι στιγμή πως είπε «παρακαλούνται οι αγαπητοί μαϊντανοί, να τελειώσουν το πέμπτο κρασί τους, να σβήσουν το τεραστίων διαστάσεων πούρο τους και να κάτσουν επιτέλους στη θέση τους» (αλλά μάλλον απλά μας φάνηκε…)

Έχοντας κατά τύχη παρακολουθήσει τη συγκεκριμένη παράσταση και στην πατρίδα της, το Λονδίνο, ο Ιοβόλος έχει και μία ακόμα παρατήρηση να κάνει. Αδίκως χαρακτηρίζουμε τους Άγγλους ψυχρούς και «στημένους» και τους Έλληνες αυθόρμητους και «ζωντανούς». Γιατί ενώ κατά τη διάρκεια του μιούζικαλ στο Λονδίνο τα... «χαρωπά» τραγούδια των ABBA είχαν ανεβάσει όλο το θέατρο στα καθίσματα να χορεύει disco, στη δική μας περίπτωση (με τους υποτιθέμενους κοσμοπολίτες, jet setters καλεσμένους) όλες οι πρώτες σειρές παρέμεναν μουδιασμένες στις θέσεις τους, χωρίς να κουνούν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι.

Σηκώθηκαν δε πάραυτα όταν προς το τέλος της παράστασης έκλεισε για πρώτη φορά η αυλαία, έτοιμοι να σπεύσουν στο πάρτι που θα ακολουθούσε στο φουαγιέ με dj τον μεγαλομπεμπέκο Νίκο Μουρατίδη.

Για... κακή τους τύχη, όμως, η αυλαία ξανάνοιξε και ο θίασος, ντυμένος στα λαμέ έδωσε μία απολαυστική ολιγόλεπτη συναυλία που ξεσήκωσε τουλάχιστον τους -όπως είπαμε και πριν- απλούς θνητούς.

Εντάξει. Τα τραγούδια των ABBA δεν είναι και το απαύγασμα των... ροκ καταστάσεων και, πέρα από πλάκα, το να είναι κανείς αναγνωρίσιμος δεν του στερεί τη δυνατότητα να μην είναι ξενέρωτος. Αλλά όλοι αυτοί οι τύποι που χοροστατούν κάπου με την πεποίθηση ότι η παρουσία τους και μόνο είναι «προσφορά» πρώτον μου φαίνονται καταδικασμένοι να μην περάσουν καλά και δεύτερον και σημαντικότερον μου είναι- κατ’ αρχήν- αντιπαθείς.