Ενας freddo από τα παλιά

Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που οι Έλληνες εν τη μακαριότητί τους αγνοούσαν τον ιταλόφερτο «ευγενή» καφέ με το κομψό κωδικό όνομα Freddo!

Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια που η νέα αυτή συνήθεια διεκδίκησε με επιτυχία τις δάφνες του νέου «trend» και σιγά σιγά άρχισε να εκτοπίζει τον φραπέ του τσολιά. ήταν εκείνη η εποχή που η αξία της διαφορετικότητας των πιο ψαγμένων συνίστατο στην παραγγελία και μόνο, αφού η γεύση και η εμφάνιση ήταν εν πολλοίς ίδια με το παραδοσιακό ελληνικό ρόφημα- μια που και η ίδιοι οι μπουφετζήδες αγνούσαν τις ιδιαιτερότητες της παρασκευής της μοντέρνας τότε συνήθειας.

Σε αυτή τη μακρινή εποχή ταξίδεψε ο Ιοβόλος όταν προ ημερών βρέθηκε στην Αποστόλου Παύλου στο Θησείο να επιθυμεί να πιει έναν καφέ στη σκια της Ακρόπολης.

Το νερομπούλι που του σερβιρίστηκε έκρυβε (αμελώς) κάτω από την ονομασία «freddo» όλη την παράδοση του παλιού καλού ελληνικού φραπέ της εποχής της «καφετερίας» των αρχών του 1980.

«Αυτό είναι σίγουρα freddo;», ρώτησε με ειλικρινή απορία ο Ιοβόλος για να λάβει την ασφαλή απάντηση του σερβιτόρου: «Τι άλλο να είναι;». Ανήσυχος ο Ιοβόλος έγειρε λίγο πίσω στην καρέκλα προκειμένου να τσεκάρει το όνομα του μαγαζιού στην τέντα υπό την οποία καθόταν. Όχι, δεν είχε κάνει λάθος. Έγραφε “Flocafe”.

Για τους οπαδούς της ιστορίας, να σημειώσω ότι η τιμή του εν λόγω ροφήματος προσέγγιζε τα 5 ευρώ...