(Παρ)ενοχλούμαι, (παρ)ενοχλείσαι, (παρ)ενοχλείται...

Πριν από ένα - δυο χρόνια, τότε που στην Ευρωπαϊκή Ένωση συζητιόταν το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης –με επίκεντρο το χώρο εργασίας, αλλά και εκτός αυτού– είχαν κυκλοφορήσει μερικά πολύ καλά ανέκδοτα σχετικά με το τι συνιστά παρενόχληση και τι όχι.

Όπως φαίνεται, η πραγματικότητα εξακολουθεί να ξεπερνά τη φαντασία, όσο καλή –ή όσο αστεία, επί του προκειμένου– κι αν είναι αυτή. Μεταφέρω πρόσφατο δημοσίευμα του Reuters.

«Τριαντάχρονος Ιταλός καταδικάσθηκε σε δέκα (10) ημέρες φυλάκισης με αναστολή, και πρόστιμο 40 ευρώ, επειδή κοίταζε επίμονα μία γυναίκα που καθόταν μπροστά του στο τραίνο.

Η 55χρονη γυναίκα κατέθεσε μήνυση για σεξουαλική παρενόχληση, καθώς, σύμφωνα με την ίδια, τις δύο φορές που έτυχε να συνταξιδέψουν από το Lecco στο Μιλάνο ο… θρασύς νεαρός την κοιτούσε επίμονα καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, ενώ την πρώτη φορά είχε καθίσει δίπλα της –όπως το θέτει η ίδια «υπερβολικά κοντά της».»

Διότι ναι, φίλε αναγνώστη, το επίμονο βλέμμα στην εποχή της ισότητας θεωρείται σεξουαλική παρενόχληση, και μάλιστα με δικαστική ετυμηγορία.

Αγγελίες τύπου «σε είδα» θα θεωρούνται εφεξής ενοχοποιητικά στοιχεία, ενώ οι επιπόλαιες ερωτήσεις σχετικά με την ώρα ή τη στάση του τραμ που πρέπει να κατέβεις θα τιμωρούνται με διετή φυλάκιση και πρόστιμο ανάλογο με τη διαφορά ηλικίας των δύο εμπλεκόμένων.

Γι’ αυτό σκεφτείτε το διπλά την επόμενη φορά που θα θέλετε να ζητήσετε αναπτήρα από την ωραία άγνωστη στο μπαρ.

Οι μηνύσεις καραδοκούν.