Πάω αργά γιατί βιάζομαι;

Τι υπηρεσίες οδικού δικτύου μας προσφέρει τελικά αυτό το κράτος;

Κατ’ αρχάς φαντάζομαι ότι το πάθατε και εσείς: Την Πέμπτη, οι χρόνοι της οδικής μετακίνησης εντός Αθηνών, τριπλασιάστηκαν. Όχι δεν ήταν η ημέρα της απεργίας, ήταν η επόμενη. Το τι γινόταν το πρωί αλλά και το απόγευμα δεν νομίζω ότι ήταν δυνατόν να περιγραφεί.

Τις ώρες της προσμονής εντός του αυτοκινήτου σκεφτόμουν: τι σόι μυαλά κουβαλάμε που πάμε και αγοράζουμε δύο και τρία ακριβά αυτοκίνητα ανά οικογένεια για να τα αθροίζουμε στο οδικό έμφραγμα της πρωτεύουσας; Ποιον τελικά αφορούν οι διαφημίσεις για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αφού κανένας δεν τα παίρνει στα σοβαρά;

"Από Πειραιά Χαλάνδρι 2 ώρες και ένα τέταρτο", κατήγγειλε συνάδελφος. "Αυτό λες; Εγώ από Πατήσια, Χαλάνδρι 1 ώρα και 10 λεπτά", αντέτεινε ένας άλλος. Τροχονόμοι; Ούτε για δείγμα. Είναι άλλωστε γνωστό ότι όταν φρακάρουν τα πάντα το 80% των τροχονόμων φεύγει από τους δρόμους και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Επειδή δεν υπάρχει λόγος να στέκονται κάπου, ή επειδή φοβούνται ότι θα συγκεντρώσουν την τσαντίλα των εγκλωβισμένων;

Κατευθυνόμενος (σημειωτόν, μην ξεχνιόμαστε!) από το Ψυχικό προς την Κηφισίας ανακάλυψα πως ο βασικός λόγος που εγώ και οι συνοδοιπόροι μου κάναμε 20 λεπτά να βγούμε από εκείνο το έρμο το στενό ήταν μια τεράστια λακκούβα που είχε ανοίξει σχεδόν στη μέση του δρόμου, η οποία ανάγκαζε τους πάντες να «ακροβατούν» ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και το βάραθρο που θα σήμαινε το βέβαιο και βίαιο τέλος της αριστερής τους ζάντας.

Ο Ιοβόλος δεν κατάφερε να μην εκνευριστεί. Πάμε και αγοράζουμε (υπερτιμολογημένα και ακριβότερα από τους ευρωπαίους) αυτοκίνητα των 20 και των 30.000 ευρώ για να τα σπάμε στους καρόδρομους; Και αν αυτό αφορά το ξερό μας το κεφάλι, τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας που πληρώνουμε ετησίως που πηγαίνουν; Τα δημοτικά τέλη; Δεν δημιουργούν στους δήμους την υποχρέωση να επισκευάζουν τα οδοστρώματα;

Και να πει κανείς ότι η κατάσταση ισχύει μόνο σε «λαϊκές» περιοχές, θα λέγαμε το δημώδες «όπου φτωχός και η μοίρα του»και σε κάποιο βαθμό θα είχαμε δικαιολογήσει τα κακώς κείμενα. Αμ δε! Σε κάποιους από τους δήμους με τους ευπορότερους κατοίκους, όπως αυτός της Εκάλης, οι δρόμοι είναι το ίδιο χάλια.

Πέρασαν οι καιροί και το άλλοτε εύστοχο μότο της ΕΛΠΑ, "πάω αργά γιατί βιάζομαι" είναι πλέον δυσάρεστα σουρεαλιστικό...

Το ότι δεν υπάρχει οργανωμένη διαμαρτυρία για την κατάσταση στους δρόμους, φαίνεται ότι επιτρέπει στους απανταχού υπεύθυνους να κρύβουν το κεφάλι στην άμμο.

Ως πότε;