Τί Ρουσόπουλος, τί Μακιαβέλι;

Από όλες τις μανούβρες στις οποίες έχει επιδοθεί ο κ. Ρουσόπουλος από τότε που ανέλαβε την επικοινωνία της Νέας Δημοκρατίας, έως σήμερα που έχει καταστή ίσως ο ισχυρότερος άνθρωπος εν Ελλάδι, οφείλω να ομολογήσω ότι αυτή που μου άρεσε περισότερο είναι η προχθεσινή με τις δηλώσεις του περί ενοποίησης των ταμείων.

Ο κ. Ρουσόπουλος κατηγόρησε τους δημοσιογράφους για συντεχνιακή λογική που «καπελώνει» το λειτούργημα της ενημέρωσης και επετέθη κατά του αισθήματος δικαίου τους, επισημαίνοντας δηκτικά ότι αυτοί ασχολήθηκαν σοβαρά με το ασφαλιστικό μόνο όταν αποκαλύφθηκε η πιθανότητα να απολέσουν λίγα από τα συνταξιοδοτικά τους προνόμια.

Βέβαια, ουδέν αληθέστερον αυτών. Αλλά και ουδέν ικανότερον να εξοργίσει τους απανταχού σκαπανείς της ενημέρωσης από το να βάλλονται με το know how ενός «δικού τους»- έστω και πρώην.

Αρκετοί άμυαλοι μίλησαν για το πρώτο σοβαρό επικοινωνιακό λάθος του με μακρά δημοσιογραφική θητεία πολιτικού.

Μήπως ο κ. Ρουσόπουλος δεν γνώριζε πως αμέσως μετά τις δηλώσεις του, σύμπασα η 4η εξουσία θα ξεσάλωνε εναντίον του; Βεβαίως και το ήξερε και αυτό ακριβώς ήθελε- να εμφανίσει ως "φρούτα" τους δημοσιογράφους σε αυτούς που εντός ολίγου θα πρέπει να συμβιβαστούν με πολύ χειρότερα μαντάτα.

Γιατί ξέρει πόσο αντιπαθείς γίνονται στην κοινή γνώμη όσοι βγάζουν κορώνες υπέρ των δικών τους συμφερόντων και πόσο εύκολο είναι να αμφισβητηθεί το καλοπροαίρετο συλλήβδην της κριτικής τους όταν υστεριάζουν για τα υλικά αγαθά μια ολιγάριθμης κάστας…

Και ήταν και βέβαιος ότι αυτό θα κάνουν οι άλλοτε συνάδελφοί του.

Ξαναλέω: Πρόκειται για ύψιστη επίδειξη μακιαβελικής σκέψης που θα προσιδίαζε μόνο σε έναν «Σερ Χάμφρεϋ»- θα θυμάστε ίσως ότι πρόκειται για τον ραδιούργο κυνικό σύμβουλο της τηλεοπτικής σειράς «Μάλιστα, κ. Υπουργέ» που είχε κατανοήσει ότι περισσότερη δύναμη του δίνει η δεύτερη παρά η πρώτη θέση…

Τουλάχιστον όμως ο «σερ Χάμφρεϋ» είχε χιούμορ.